Τρεις σύντομοι σχολιασμοί.

I

Κοινωνίες που δεν μπορούν να αναπαραχθούν και πιστεύουν πως θα ''τις σώσει'' «η τεχνολογία και η οικονομία» ή/και «η μετανάστευση», είναι φανερό πως είτε έχουν πέσει θύμα μιας προπαγάνδας που κινείται μεταξύ οικονομισμού, τεχνολογικού μεσσιανισμού και ευσεβών πόθων, είτε έχει κατισχύσει σε αυτές ένα πνεύμα ανορθολογισμού και λαϊκισμού που τις οδηγεί σε ολοκληρωτική έλλειψη προσανατολισμού. Αυτές αποτελούν -ψευδοελιτίστικου- φαραωνικού τύπου σκέψεις.

II

Μέρος της ελληνικής κοινωνίας, εκείνο που διατηρεί ακόμα χαρακτηριστικά δήμου και συνείδηση πολίτη, έχει καταλάβει πως σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχει -αυτό που ονομάζουμε- δημοκρατική αντιπροσώπευση. Άνθρωποι που δεν το συνειδητοποιούν είναι είτε εγκλωβισμένοι είτε καθεστωτικοί.

Η λογική του μικρότερου κακού και το πείραμα του βατράχου που σιγοβράζει στη χύτρα έχει κάνει καλή δουλειά. Πολλοί από εμάς δεν έχουν συνειδητοποιήσει, δεν έχουν ολοκληρωμένη αντίληψη τι ακριβώς έχει συμβεί τη τελευταία -περίπου- δεκαετία. Τι έχουν ανεχτεί. Είναι υπερβολικά ανεκτικοί προς τους κυβερνώντες. Δεν είναι η έλλειψη ανεκτικότητας, αλλά η υπερβολική ανοχή απέναντι στο πολιτικό σύστημα και σε φαινόμενα παρακμής που μας έφερε σε αυτό το σημείο.

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει δημοκρατική ανάδειξη αντιπροσώπων. Καταργήθηκε η δημοκρατική εξέλιξη και διαλεκτική που οδηγεί στην ανάδειξη σοβαρών αντιπολιτευτικών και εναλλακτικών πόλων. Καταργήθηκε η αντιπροσώπευση, ο διάλογος, οι ιδέες. Οδηγηθήκαμε σε μια ελεγχόμενη και μπλοκαριμένη «δημοκρατία» όπου κυριάρχησαν άνθρωποι που αντί να θέσουν σε λειτουργία την Ελλάδα ως σύστημα, πολιτικό, οικονομικό, πολιτιστικό, ιστορικό, ηθικό, την αποδιάρθρωσαν.

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ανάδειξη των φυσικών, ιστορικών ηγεσιών της χώρας. Υπάρχει ένα είδος επετηρίδας που επιβάλλεται από εξωθεσμικά και παραθεσμικά κέντρα και εξωεθνικούς παράγοντες.

III

Άνθρωποι χυδαίοι και γλοιώδεις που διεξάγουν εδώ και χρόνια ασύμμετρο πολιτιστικό και ψυχολογικό πόλεμο και ανελέητη προπαγάνδα στο εσωτερικό της χώρας, ζαλίζοντας μας με μια -ανύπαρκτη ιστορικά- εξιδανικευμένη θεότητα με το όνομα «Ευρώπη» (απέναντι στην οποία πρέπει να νιώθουμε μειονεξία προκειμένου να κάτσουμε φρόνιμα, να ανεχτούμε και να υποστούμε τα πάντα) φαίνεται πως σταδιακά ξυπνούν συνοφρυωμένοι και ξαφνιασμένοι από το ρόδινο όνειρο αυτής της εξιδανίκευσης. Βρίσκονται βέβαια ακόμα σε κατάσταση άρνησης και εθελοτυφλούν αναφωνώντας «δεν είναι δυνατόν, αυτά δεν είναι Ευρώπη!». Είναι και παρά είναι. Απολαύστε τώρα υπαρκτή «Ευρώπη» και ηρεμήστε. Όποιος έχει μελετήσει στοιχειωδώς ευρωπαϊκή ιστορία, γνωρίζει πως πολλά φαινόμενα δεν είναι ούτε περιθωριακά, ούτε αποτελούν οπισθοδρομήσεις ή αναδιπλώσεις στην ιστορική πορεία της πιο αιματοβαμμένης ηπείρου στον πλανήτη.

Πηγή: Δ`~. Κοσμοϊδιογλωσσία