Μιά κραυγή πρός τό εἶναι

Ἄν ἀλλοτροιωθεῖ ἡ δύναμη τὴς ἄρνησής μας, ἡ συναίνεσή
μας μετατρέπεται σέ χαύνωση τοῦ πνεύματος, πού δέν ἀντισταθμίζεται
μέ τίποτα.
~
Συχνά ἀμφιβάλλω ἄν ἀξίζει νά σωθεῖ ὁ σημερινός ἄνθρωπος.
Ὅμως, ὑπάρχει ἐλπίδα νά σωθοῦν τό σῶμα
καί ἡ ψυχή τῶν παιδιῶν τούτου τοῦ ἀνθρώπου. Ὑπάρχει ἐπίσης
πιθανότητα νά τούς δοθοῦν κάποιες εὐκαιρίες στήν
εὐτυχία καί στήν ὀμορφιά. Ἄν εἶναι ἀνάγκη νά παραιτηθοῦμε
καί νά μή βιώσουμε τήν ὀμορφιά καί τήν ἐλευθερία
τούτης τῆς ζωῆς, ὁ προμηθεϊκός μύθος εἶναι ἕνας
ἀπό έκείνους πού θά μᾶς θυμίζει ὅτι ὁ κάθε ἀκρωτηριασμός
τοῦ ἀνθρώπου εἶναι προσωρινός.
Ἄν ὄντως θέλουμε νά ὑπηρετήσουμε τόν ἄνθρωπο πρέπει νά τοῦ
ἀφιερωθοῦμε ὁλοκληρωτικά.
~
Θέλουμε νά συνδέσουμε τήν κουλτούρα μέ τή ζωή. Ἡ Μεσόγειος
πού μᾶς περιβάλλει μέ χαμόγελο, ἥλιο καί θά-
λασσα μᾶς δίνει ἕνα μάθημα. Ὁ Ξενοφῶν ἀφηγεῖται πῶς
οἱ Ἕλληνες στρατιῶτες, ἐπιστρέφοντας στά σπίτια τους ἀπό τήν
Ἀσία, ἧταν πεθαμένοι ἀπό πείνα καί δίψα καί ἀπελπισμένοι ἀπό
τίς ἧττες καί τίς ταπεινώσεις· ὅταν
ἀντίκρισαν τή θάλασσα ἀπό τήν κορφή τοῦ βουνοῦ, ἄρχισαν
νά χορεύουν, ξεχνώντας ἐντελῶς τήν κούραση καί τήν ἀηδία τους
μπροστά σ΄ αὐτό τό ἀγαπημένο τους θέαμα.
~

Ὁ μεσογειακός πολιτισμός θεμελιώνει τίς ἔννοιες τῆς ποικιλίας, τῆς ἁρμονίας, τοῦ μέτρου, τῆς ἐνότητας καί τῆς συνοχῆς. Ἡ ἰδεολογία τοῦ Camus, στηριγμένη σέ τούτη τήν πεποίηθηση, ξεκινᾶ ἀπό τήν ἀγάπη του γιά τό μεσογειακό τοπίο καί τήν πίστη του στόν μεσογειακό πολιτισμό. Τό μεσογειακό πνεῦμα ἀντιπαρατίθεται, κατά τήν ἄποψή του, στή γοτθική ἀτμόσφαιρα τοῦ γερμανικοῦ ἰδεαλισμοῦ. Ὁ ἥλιος, τά κυπαρίσσια καί οἱ χαρούμενες αὐλές ὑπόσχονται τήν ἀλήθεια, ἐνῶ τά γκρίζα χρώματα συντελοῦν στή "δολοφονία" της καί στήν ἀνάπτυξη τοῦ αὐταρχισμοῦ καί τοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ. Ἡ εἰκόνα τῆς Μεσογείου, πού "ἡ θάλασσα της περιτριγυρίζει μέ ἥλιο καί χαμόγελα".

Πηγή: ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΥ, ἐκδόσεις στιγμή
Φωτογραφία: https://gr.pinterest.com/

Χρύσα Νικολοπούλου/Ἑλλήνων Φῶς