Η Μυστική Προέλευση της ISIS

21 Φεβρουαρίου, 2015 - 20:19

Διαβάστε εδώ ολόκληρο το άρθρο (πατήστε πάνω στο σύνδεσμο) →

Από το scgnews

Η Ισλαμική μαχητική ομάδα ISIS, παλαιότερα γνωστή ως Αλ-Κάιντα στο Ιράκ και πρόσφατα μετονομασμένη σε Ισλαμικό Κράτος, είναι το αντικείμενο του εφιάλτη. Είναι ανελέητοι, φανατικοί, δολοφόνοι σε αποστολή η οποία είναι να εξαλείψουν όλους από οποιαδήποτε θρησκεία ή σύστημα πεποιθήσεων και να επιβάλλουν το νόμο της σαρία. Οι μαζικές εκτελέσεις, οι αποκεφαλισμοί, ακόμη και οι σταυρώσεις που διαπράττουν καθώς εργάζονται προς αυτόν τον σκοπό βιντεοσκοπούνται για όλον τον κόσμο να δει και επιδεικνύονται με υπερηφάνεια. Αυτό, είναι το νέο πρόσωπο του διαβόλου.

Θα σας ενδιέφερε να μάθετε ποιός βοήθησε αυτούς τους ψυχοπαθείς να αποκτήσουν δύναμη; Θα σας ενδιέφερε να μάθετε ποιός τους όπλισε, χρηματοδότησε και εκπαίδευσε; Θα σας ενδιέφερε να μάθετε το γιατί;

Αυτή η ιστορία έχει περισσότερο νόημα εάν αρχίσουμε από τη μέση, οπότε θα αρχίσουμε με την ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι το 2011.

Η Λιβυκή επανάσταση ήταν η πρώτη μεγάλη και κρίσιμη ξένη επέμβαση του Ομπάμα. Απεικονίστηκε ως μια επέκταση της Αραβικής Άνοιξης και η συμμετοχή του ΝΑΤΟ διατυπώθηκε με ανθρωπιστικούς όρους.

Το γεγονός ότι η CIA εργαζόταν ενεργά βοηθώντας τους αντάρτες της Λιβύης για την ανατροπή του Καντάφι δεν ήταν μυστικό, ούτε ήταν οι αεροπορικές επιδρομές που διέταξε ο Ομπάμα εναντίον της Λιβυκής κυβέρνησης. Ωστόσο, λίγα ειπώθηκαν σχετικά με την ταυτότητα ή τις ιδεολογικές τάσεις αυτών των Λίβυων επαναστατών. Κατανοητό εάν λάβουμε υπόψιν το γεγονός ότι ο ηγέτης των Λίβυων επαναστατών παραδέχτηκε αργότερα ότι στους μαχητές τους βρίσκονταν και τζιχαντιστές της Αλ-Κάϊντα που είχαν πολεμήσει κατά συμμαχικών στρατευμάτων στο Ιράκ.

Αυτοί οι τζιχαντιστές μαχητές από το Ιράκ ήταν τμήμα αυτού που οι αναλυτές της εθνικής ασφάλειας συνήθως αναφέρονταν ως η Αλ-Κάϊντα στο Ιράκ. Θυμηθείτε, η Αλ-Κάιντα στο Ιράκ ήταν η ISIS πριν λανσαριστεί με άλλο όνομα.

Με την εναέρια υποστήριξη αλλά και τη βοήθεια των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, οι Λίβυοι αντάρτες αιχμαλώτισαν τον Καντάφι και με συνοπτικές διαδικασίες τον εκτέλεσαν στο δρόμο, ενώ ταυτόχρονα όλο αυτό το διάστημα κραύγαζαν με ενθουσιασμό «Αλλάχ Ακμπάρ». Για πολλούς από εκείνους που είχαν πιστέψει την επίσημη γραμμή ότι αυτοί οι αντάρτες ήταν μαχητές της ελευθερίας με στόχο να δημιουργήσουν μία φιλελεύθερη δημοκρατία στη Λιβύη, αυτή ήταν η αρχή του τέλους των ψευδαισθήσεών τους.

[ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΟ]

Πριν από την υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ επέμβαση, η Λιβύη είχε το υψηλότερο βιοτικό επίπεδο από οποιαδήποτε άλλη χώρα στην Αφρική. Αυτό, σύμφωνα με την κατάταξη του Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης του ΟΗΕ για το 2010. Ωστόσο, στα χρόνια που ακολούθησαν το πραξικόπημα, η χώρα βυθίστηκε στο χάος, με τον εξτρεμισμό και τη βία να οργιάζουν αχαλίνωτα. Η Λιβύη τώρα θεωρείται ευρέως ένα αποτυχημένο κράτος (φυσικά εκείνοι που ήταν αρκετά αφελείς να πιστέψουν την προπαγάνδα που οδήγησε στον πόλεμο γίνονται αμυντικοί όταν λέγεται αυτό).

Μετά την ανατροπή του Καντάφι, τα Λυβικά οπλοστάσια λεηλατήθηκαν και τεράστιες ποσότητες όπλων στάλθηκαν από τους αντάρτες της Λιβύης στη Συρία. Τα όπλα, τα οποία συμπεριλάμβαναν αντι-αρματικές ρουκέτες και αντι-αεροπορικούς πυραύλους, πέρασαν λαθραία στη Συρία μέσω Τουρκίας, μία σύμμαχο του ΝΑΤΟ. Οι Τάϊμς του Λονδίνου ανέφεραν την άφιξη της αποστολής στις 14 Σεπτεμβρίου του 2012 – (Δεύτερη επιβεβαίωση σε αυτό το άρθρο των Νιου Γιόρκ Τάϊμς). Αυτό συνέβη μόλις τρεις ημέρες μετά το θάνατο του Πρέσβη Κρις Στήβενς με την επίθεση στην πρεσβεία των ΗΠΑ στη Βεγγάζη. Ο Κρις Στίβενς είχε υπηρετήσει ως σύνδεσμος της κυβέρνησης των ΗΠΑ με τους αντάρτες της Λιβύης από τον Απρίλιο του 2011.

Ενώ μια μεγάλη μερίδα των μέσων ενημέρωσης επικεντρώθηκε στο γεγονός ότι το Στέϊτ Ντιπάρτμεντ δεν παρείχε επαρκή ασφάλεια στο προξενείο και άργησε να στείλει βοήθεια όταν ξεκίνησε η επίθεση, ο δημοσιογράφος και νικητής του Βραβείου Πούλιτζερ Seymour Hersh κυκλοφόρησε ένα άρθρο τον Απρίλιο του 2014 στο οποίο αποκάλυψε μία μυστική συμφωνία μεταξύ της CIA, της Τουρκίας και των ανταρτών της Συρίας για τη δημιουργία αυτού που αναφέρεται ως «εγκάρσια γραμμή». Η «εγκάρσια γραμμή» ήταν ένα μυστικό δίκτυο που χρησιμοποιήθηκε για να διοχέτευσει όπλα και πυρομαχικά από τη Λιβύη στη νότια Τουρκία και πέρα από τα σύνορα της Συρίας. Η χρηματοδότηση έγινε από την Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ.

Με τον Στίβενς νεκρό οποιαδήποτε άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ σε αυτή την αποστολή όπλων θάφτηκε και η Ουάσινγκτον θα μπορούσε να συνεχίσει να ισχυρίζεται ότι δεν είχε στείλει βαρύ οπλισμό στη Συρία.

Ήταν τότε επίσης που τζιχαντιστές μαχητές από τη Λιβύη άρχισαν να πλημμυρίζουν τη Συρία. Και όχι μόνο μαχητές χαμηλά στην ιεραρχία. Πολλοί ήταν έμπειροι διοικητές που είχαν πολεμήσει σε πολλαπλά μέτωπα.

Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους ήταν τώρα πλήρως προσηλωμένοι στην ολοκλήρωση της πτώσης της κυβέρνησης Άσαντ στη Συρία. Όπως και στη Λιβύη, αυτή η αλλαγή καθεστώτος θα στηριζόταν από την άποψη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τώρα απροκάλυπτη στήριξη άρχισε να συμπληρώνει τα μυστικά περάσματα. Η αυξανόμενη παρουσία των τζιχαντιστών κρύφτηκε κάτω από το χαλί και συγκαλύφθηκε.

Ωστόσο, καθώς οι αντάρτες άρχισαν να δυναμώνουν, οι αναφορές των εγκλημάτων πολέμου και των θηριωδιών που διέπρατταν άρχισαν να δημιουργούν ένα κάποιο πρόβλημα στις δημόσιες σχέσεις της Ουάσινγκτον. Τότε έγινε καθιερωμένη πολιτική να επιμένουν ότι οι ΗΠΑ υποστήριζαν μόνο τις «μετριοπαθείς» δυνάμεις των ανταρτών.

Αυτή η διάκριση όμως δεν είχε καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Σε μια συνέντευξη που έδωσε τον Απρίλιο του 2014, ο διοικητής του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) Jamal Maarouf, παραδέχθηκε ότι οι μαχητές του διεξάγουν τακτικά κοινές επιχειρήσεις με την Αλ-Νούσρα (Al-Nusra). Η Αλ-Νούσρα είναι το επίσημο παρακλάδι της Αλ-Κάιντα στη Συρία. Η δήλωση αυτή επιβεβαιώνεται από ακόμη μια συνέντευξη που έδωσε τον Ιούνιο του 2013 ο Συνταγματάρχης Abdel Basset Al-Tawil, διοικητής του Βορείου Μετώπου του FSA. Σε αυτήν τη συνέντευξη, συζητά ανοιχτά τους δεσμούς του με την Αλ-Νούσρα και εκφράζει την επιθυμία του να δει τη Συρία να κυβερνάται από τον νόμο της σαρία. (Μπορείτε να επαληθεύσετε την ταυτότητα αυτών των δύο διοικητών εδώ σε αυτό το έγγραφο από το Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου).

Μετριοπαθείς αντάρτες; Είναι λίγο περίπλοκο. Όχι ότι αυτό μας είναι κάτι καινούριο. Το Ρόϊτερς είχε αναφέρει το 2012 ότι η διοίκηση του FSA ήταν στην πλειοψηφία της ισλαμιστές εξτρεμιστές και η Νιου Γιόρκ Τάϊμς την ίδια χρονιά είχε αναφέρει ότι η πλειοψηφία των όπλων που έστελνε η Ουάσινγκτον κατέλειγε στα χέρια των τζιχαντιστών. Για δύο χρόνια η κυβέρνηση των ΗΠΑ γνώριζε ότι αυτό συνέβαινε αλλά συνέχιζε να το κάνει.

Και οι δεσμοί του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) με την Αλ-Νούσρα είναι μόνο η αρχή. Τον Ιούνιο του 2014, η Αλ-Νούσρα συγχωνεύθηκε με την ISIS στα σύνορα μεταξύ Ιράκ και Συρίας.

Για να κάνουμε μία επανάληψη, ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός συνεργάζεται με την Αλ-Νούσρα, η Αλ-Νούσρα συνεργάζεται με την ISIS και οι ΗΠΑ στέλνουν χρήματα και όπλα στον Ελεύθερο Συριακό Στρατό ενώ γνωρίζουν από το 2012 ότι τα περισσότερα από αυτά καταλήγουν στα χέρια εξτρεμιστών. Μπορείτε να κάνετε τον συνειρμό.

Ο συνταξιούχος Αντιπτέραρχος Tom McInerney παραδέχεται: «Βοηθήσαμε να οικοδομηθεί η ISIS»: Σημειώστε ότι η πρώτη έκδοση αυτού του βίντεο που φόρτωσα (εδώ) κατέβηκε αμέσως. Για να εξασφαλίσουμε ότι αυτό το βίντεο δεν θα εξαφανιστεί, παρέχουμε μία δεύτερη σύνδεση εδώ. Εάν το παρακάτω βίντεο δεν παίζει, χρησιμοποιείστε αυτό το σύνδεσμο και ανεβάστε το αλλού.

(Στη) Συρία πιστεύω ότι σε ορισμένες περιπτώσεις υποστηρίξαμε τους λάθος ανθρώπους και όχι στο σωστό κομμάτι του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA), αυτό μπερδεύει λίγο τους ανθρώπους. Πάντα έχω ισχυριστεί, και για αρκετό καιρό, ότι υποστηρίζουμε τους λάθος ανθρώπους. Νομίζω ότι θα αποδειχθεί ίσως αυτό το Σαββατοκύριακο σε ένα νέο έκτακτο που θα έχει ο Brett Baer την Παρασκευή, που θα δείξει ότι μερικά από αυτά τα όπλα από τη Βεγγάζη κατέληξαν στα χέρια της ISIS. Γι’ αυτό και βοηθήσαμε στην οικοδόμηση της ISIS.

Σε αυτό το κλίμα, οι επιθέσεις με αέριο σαρίν το 2013 που κατέλειξε να έχουν διαπραχθεί από τους αντάρτες της Συρίας εξηγούνται. Και σα να μην έφτανε αυτό, οι ερευνητές των Ηνωμένων Εθνών, οι Ρώσσοι ερευνητές και ο δημοσιογράφος και νικητής του Βραβείου Πούλιτζερ Seymour Hersh, όλοι αποδίδουν το έγκλημα στους πληρεξούσιους της Ουάσινγκτον, οι ίδοι οι αντάρτες απείλησαν τη Δύση ότι θα αποκαλύψουν τι πραγματικά συνέβη εάν δεν τους προμήθευαν με πιο προηγμένα όπλα μέσα σε ένα μήνα.

Επί τη ευκαιρία, αυτό εξηγεί επίσης γιατί η Ουάσινγκτον αποφάσισε μετά να στοχεύσει τη Ρωσσία.

Η απειλή αυτή έγινε στις 10 Ιουνίου του 2013. Κάτι που μπορεί μόνο να περιγραφεί ως μια εκπληκτική σύμπτωση, μόλις εννέα ημέρες αργότερα, οι αντάρτες έλαβαν την πρώτη επίσημη αποστολή βαρέων όπλων στο Χαλέπι.

Μετά το δεύτερο φιάσκο με το αέριο σαρίν, το οποίο αποκαλύφθηκε και ως εκ τούτου απέτυχε να συγκεντρώσει δημόσια υποστήριξη για αεροπορικές επιθέσεις, οι ΗΠΑ συνέχισαν να αυξάνουν την εκπαίδευση και την υποστήριξη προς τους αντάρτες.

Τον Φεβρουάριο του 2014 η Haaretz ανέφερε ότι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στην περιοχή, η Σαουδική Αραβία, η Ιορδανία και το Ισραήλ, βρίσκονταν σε διαδικασία παροχής βοήθειας προς τους αντάρτες για τον σχεδιασμό και την προετοιμασία μίας μαζικής επίθεσης στο νότο. Σύμφωνα με τη Haaretz, το Ισραήλ παρείχε επίσης άμεση βοήθεια στις στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον του Άσαντ τέσσερις μήνες πριν (μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε μια δωρεάν αποθηκευμένη έκδοση της σελίδας εδώ).

Στη συνέχεια, το Μάιο του 2014 το τηλεοπτικό δίκτυο PBS παρουσίασε μία αναφορά στην οποία είχε πάρει συνέντευξη από αντάρτες που είχαν εκπαιδευτεί από τις ΗΠΑ στο Κατάρ. Σύμφωνα με αυτούς τους αντάρτες, είχαν εκπαιδευτεί να αποτελειώνουν τους στρατιώτες που ήταν ακόμα ζωντανοί μετά τις επιθέσεις.

Μας εκπαίδευσαν να κάνουμε ενέδρα στα καθεστωτικά ή εχθρικά οχήματα και να κόβουμε το δρόμο», είπε ο μαχητής που προσδιορίζεται μόνο ως ‘Χουσεΐν’. «Επίσης μας εκπαίδευσαν πώς να κάνουμε επίθεση σε ένα όχημα, πλιάτσικο, ανάκτηση πληροφοριών ή όπλων και πυρομαχικών, και πώς να αποτελειώνουμε τους στρατιώτες που είχαν επιβιώσει μετά από μία ενέδρα.

Πρόκειται για κατάφωρη παραβίαση των συμβάσεων της Γενεύης. Έρχεται επίσης σε αντίθεση με τη συμβατική στρατιωτική στρατηγική. Στη συμβατική στρατιωτική στρατηγική οι στρατιώτες είναι καλύτερο να αφήνονται στα τραύματά τους επειδή αυτό καταλήγει να κοστίζει στον εχθρό περισσότερους πόρους. Η εκτέλεση των αιχμαλώτων στρατιωτών είναι το είδος της τακτικής που χρησιμοποιείται όταν θέλεις να προκαλέσεις τρόμο στην καρδιά του εχθρού. Αυτή τυγχάνει επίσης να είναι και η καθιερωμένη τακτική της ISIS.

Ένα μήνα μετά από αυτήν την αναφορά, τον Ιούνιο του 2014, η ISIS έκανε τη δραματική της είσοδο διασχίζοντας τα σύνορα της Συρίας προς το Ιράκ, πολιορκώντας τη Μοσούλη, το Μπαϊτζί και φθάνοντας σχεδόν στη Βαγδάτη. Το διαδίκτυο πλημμύρισε ξαφνικά με πλάνα από αυτοκίνητα που παρεύλαναν πυροβολώντας, με πορείες θανάτου και μαζικούς τάφους. Και φυσικά, κάθε Ιρακινός στρατιώτης που συλλαμβανόταν τον εκτελούσαν.

Τεράστιες ποσότητες Αμερικανικών στρατιωτικών εξοπλισμών κατασχέθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της επιχείρησης. Η ISIS πήρε ολόκληρα φορτία αρμάτων Humvee, πήραν ελικόπτερα, τανκς, και βαρύ πυροβολικό. Φωτογράφησαν και βιντεοσκόπησαν τους εαυτούς τους και διαφήμισαν τι έκαναν στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης, παρόλαυτά για κάποιον λόγο η Ουάσινγκτον δεν προσπάθησε καν να τους σταματήσει.

Το στρατιωτικό δόγμα των ΗΠΑ απαιτεί ξεκάθαρα την καταστροφή του στρατιωτικού εξοπλισμού και των προμηθειών, όταν οι φίλιες δυνάμεις δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ότι δεν θα πέσουν στα χέρια του εχθρού, αλλά εδώ αυτό δεν συνέβει. Η ISIS αφέθηκε να μεταφέρει τον εξοπλισμό από το Ιράκ στη Συρία ανεμπόδιστα. Ο στρατός των ΗΠΑ είχε τα μέσα να χτυπήσει αυτές τις φάλαγγες με επιτυχία αλλά δεν κούνησε ούτε το δάχτυλό του, μολονότι την ίδια εβδομάδα είχε ξεκινήσει χτυπήματα με μη επναδρωμένα αεροσκάφη (drone strikes) στο Πακιστάν.

Γιατί να το κάνουν αυτό;

Αν και ο Ομπάμα παίζει το ρόλο του αδύναμου, αναποφάσιστου, φιλελεύθερου πρόεδρου, και ενώ οι αυθεντίες από τη δεξιά διασκέδασαν πολύ με αυτήν την εικόνα, αυτή είναι μόνο μια υποκριτική μάσκα. Ορισμένοι πρόεδροι, όπως ο Τζωρτζ Μπους (ο νεότερος), βασίζονται κυρίως στην ανοικτή στρατιωτική επίθεση. Ο Ομπάμα κάνει την ίδια δουλειά, αλλά ο ίδιος προτιμά συγκεκαλυμμένα μέσα. Κάτι που δεν προκαλεί φυσικά έκπληξη λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι ο Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι ήταν ο μέντοράς του.

Όσοι γνωρίζουν την ιστορία τους θα θυμούνται ότι ο Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι εμπλεκόταν άμεσα στη χρηματοδότηση και στον εξοπλισμό των ισλαμιστών εξτρεμιστών στο Πακιστάν και στο Αφγανιστάν, προκειμένου να αποδυναμώσει τους Σοβιετικούς.

Επί τη ευκαιρία, ο Οσάμα Μπιν Λάντεν ήταν ένας από αυτούς τους αντι-σοβιετικούς «μαχητές της ελευθερίας» που χρηματοδοτούσαν και εξόπλιζαν οι ΗΠΑ.

Αυτή η επιχείρηση σε αυτό το σημείο δεν είναι κάποιο μυστικό, ούτε είναι και οι ακούσιες παρενέργειες.

Επισήμως, ο οπλισμός και η χρηματοδότηση των Μουτζαχεντίν από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, ήταν η απάντηση στην εισβολή των Σοβιετικών το Δεκέμβριο του 1979, ωστόσο, στα απομνημονεύματά του με τίτλο «Από τις Σκιές» (From the Shadows), ο Ρόμπερτ Γκέϊτς, διευθυντής της CIA επί Ρόναλντ Ρέϊγκαν και Τζωρτζ Μπους (τον πρεσβύτερο), και Γραμματέας της Άμυνας τόσο επί Τζωρτζ Μπους (τον νεότερο) όσο και επί Μπαράκ Ομπάμα, αποκάλυψε ότι οι ΗΠΑ ατην πραγματικότητα ξεκίνησαν τις μυστικές επιχειρήσεις 6 μήνες πριν, με τη ρητή πρόθεση να δελεάσουν τους Σοβιετικούς σε ένα αδιέξοδο. (Μπορείτε να δείτε το σχετικό κείμενο εδώ στο ‘βιβλία γκουγκλ‘)

Η στρατηγική δούλεψε. Οι Σοβιετικοί εισέβαλαν και τα δέκα χρόνια του πολέμου που ακολούθησαν θεωρούνται από πολλούς ιστορικούς ως ένα από τα κύρια αίτια της πτώσης της ΕΣΣΔ.

Αυτό το παράδειγμα δεν δημιουργεί προηγούμενο. Αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και στη Συρία τούτη τη στιγμή είναι στην πραγματικότητα η συνέχεια μιας παλιάς ιστορίας. Η Αλ-Νούσρα και η ISIS είναι οι ιδεολογικοί και επιχειρησιακοί απόγονοι αυτών των εξτρεμιστικών στοιχείων που η κυβέρνηση των ΗΠΑ χρησιμοποίησε πριν από τριάντα χρόνια.

Οι ΗΠΑ πήγαν να δημιουργήσουν ένα γόνιμο έδαφος για αυτούς τους εξτρεμιστές, όταν το 2003 εισέβαλαν στο Ιράκ. Αν δεν υπήρχε αυτό το κενό εξουσίας που άφησε η απομάκρυνση και η εκτέλεση του Σαντάμ, η Αλ-Κάιντα στο Ιράκ, γνωστή και ως ISIS, δεν θα υπήρχε. Και αν δεν γινόταν η προσπάθεια της Ουάσινγκτον να ανατρέψει τον Άσσαντ οπλίζοντας, χρηματοδοτώντας και εκπαιδεύοντας σκιώδεις ένοπλες ομάδες στη Συρία, η ISIS δεν θα ήταν ικανή σε καμία περίπτωση να εισβάλει στο Ιράκ τον Ιούνιο του 2014.

Σε κάθε επίπεδο και όπως να το δει κανείς, η ISIS είναι ένα προϊόν της διεστραμμένης και υπέργηρης εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης των ΗΠΑ.

Τώρα, όλα αυτά μπορεί να σας φαίνονται αντιφατικά καθώς παρακολουθείτε να ηχούν πιο δυνατά τα τύμπανα του πολέμου εναντίον της ISIS και καθώς οι αεροπορικές επιθέσεις εναντίον τους σταδιακά πληθαίνουν. Γιατί οι ΗΠΑ να βοηθήσουν να εγκατασταθεί μια τρομοκρατική οργάνωση, μόνο και μόνο για να τους επιτεθούν αργότερα;

Γιατί τότε η CIA έβαλε τον Σαντάμ Χουσεΐν στην εξουσία το 1963; Γιατί η κυβέρνηση των ΗΠΑ υποστήριξε τον Σαντάμ το 1980, όταν ξεκίνησε έναν επιθετικό πόλεμο εναντίον του Ιράν, παρότι γνώριζε ότι χρησιμοποιούσε χημικά όπλα; Γιατί οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν και όπλισαν ισλαμιστές εξτρεμιστές στο Αφγανιστάν εναντίον των Σοβιετικών;

Εάν κοιτάξτε προσεκτικά, εδώ υπάρχει ένα μοτίβο. Πρόκειται για μία δοκιμασμένη και αληθινή γεωπολιτική στρατηγική.

Βήμα 1: Δημιουργία ενός δικτάτορα ή μίας εξτρεμιστικής ομάδας που μπορούν στη συνέχεια να χρησιμοποιηθούν για τη διεξαγωγή μεσολαβητικών πολέμων κατά των αντιπάλων. Κατά το στάδιο αυτό, όποια εγκλήματα διαπράττονται από αυτούς τους πληρεξούσιους κρύβονται κάτω από το χαλί. [Πρόβλημα]

Βήμα 2: Όταν αυτοί οι μοχθηροί χαρακτήρες ξεπεράσουν τη χρησιμότητά τους, τότε ήρθε η ώρα να απομακρυνθεί το χαλί και να αποκαλυφθούν οι βρωμιές τους διαφημίζοντάς τες 24 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες τη βδομάδα. Αυτό προφανώς λειτουργεί καλύτερα όταν το κοινό δεν έχει καμία ιδέα πώς αυτοί οι κακοί ήρθαν στην εξουσία εξαρχής. [Αντίδραση]

Βήμα 3: Τέλος, όταν το κοινό σχεδόν θα ικετεύει την κυβέρνηση να κάνει κάτι, προτείνεται μια λύση. Συνήθως η λύση συμπεριλαμβάνει στρατιωτική επέμβαση, απώλεια ορισμένων ελευθεριών, ή και τα δύο. [Λύση]

Η ISIS είναι εξαιρετικά χρήσιμη. Έκανε στην ουσία τη βρώμικη δουλειά της Ουάσινγκτον αποδυναμώνοντας τον Άσαντ. Το 2014, και ενώ οι ειδήσεις είχαν επικεντρωθεί σχεδόν αποκλειστικά στην Ουκρανία και στη Ρωσσία, η ISIS σημειώσε σημαντική πρόοδο στη Συρία και από τον Αύγουστο ήδη ήλεγχε το 35% της χώρας.

Από τη στιγμή που η ISIS είναι εγκατεστημένη κυρίως στη Συρία, οι ΗΠΑ έχουν ένα πρόσχημα να μπουν στη Συρία. Αργά ή γρήγορα οι ΗΠΑ θα επεκτείνουν τις αεροπορικές επιδρομές στην αυλή του Άσαντ και όταν το κάνουν οι αμερικανοί αξιωματούχοι ήδη έχουν καταστήσει σαφές ότι τόσο η ISIS όσο και η κυβέρνηση της Συρίας θα αποτελούν στόχο. Αυτή ούτως ή άλλως είναι όλη η ουσία. Η Ουάσινγκτον μπορεί να επιτρέψει στην ISIS να κατακτήσει λίγο παραπάνω έδαφος πρώτη, αλλά το αναπόφευκτο είναι ήδη γραμμένο εδώ και καιρό.

Η κυβέρνηση Ομπάμα έχει τονίσει επανειλημμένως ότι αυτό δεν θα οδηγήσει σε στρατιώτες στο έδαφος, όμως, η αλήθεια είναι ότι ο οποιοσδήποτε που καταλαβαίνει στο ελάχιστο τις στρατιωτικές τακτικές γνωρίζει πολύ καλά ότι η ISIS δεν μπορεί να ηττηθεί μόνο με αεροπορικές επιδρομές. Η απάντηση της ISIS στις αεροπορικές επιδρομές θα είναι απλώς να διασκορπίσει και να αποκρύψει τις δυνάμεις της. Η ISIS δεν είναι μια εγκαταστημένη κρατική δύναμη που μπορεί να καταστραφεί με το χτύπημα κάποιων βασικών κυβερνητικών κτιρίων και υποδομών. Αυτοί είναι αντάρτες μαθημένοι στο αντάρτικο πόλεων.

Για να αποδυναμωθούν σημαντικά, ο πόλεμος θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει χερσαία στρατεύματα, αλλά ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση η υπόθεση είναι χαμένη. Τα στρατεύματα των ΗΠΑ σίγουρα θα μπορούσαν να ελέγξουν την ISIS στις οδομαχίες για κάποιο χρονικό διάστημα, θα μπορούσαν να πετύχουν ακόμα και την πλήρη κατάληψη της Συρίας και του Ιράκ για πολλά χρόνια, αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να φύγουν και όταν αυτό γίνει είναι προφανές τι θα ακολουθήσει.

Οι μαριονέτες που έχει εγκαταστήσει η κυβέρνηση των ΗΠΑ στις διάφορες χώρες που έχουν καταρρεύσει τα τελευταία χρόνια έχουν αποδείξει χωρίς ουδεμία εξαίρεση ότι είναι εντελώς ανίκανες και διεφθαρμένες. Δεν υπάρχει κανένας από αυτούς που θα τοποθετήσει στην εξουσία η Ουάσινγκτον που θα είναι σε θέση να διατηρήσει τη σταθερότητα στη Συρία. Τέλος.

Αυτή τη στιγμή ο Άσαντ είναι το τελευταίο προπύργιο της σταθερότητας στην περιοχή. Είναι η τελευταία ευκαιρία που έχουν για μια μετριοπαθή, μη-σεκταριστική κυβέρνηση και αυτός είναι η μόνη ελπίδα για οτιδήποτε που θα μπορούσε να μοιάζει, ακόμη και εξ αποστάσεως, με τη δημοκρατία στο προσεχές μέλλον. Εάν πέσει ο Άσαντ οι ισλαμιστές εξτρεμιστές θα αναλάβουν το τιμόνι, θα επιβάλλουν το νόμο της σαρία και θα κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να διαδώσουν την ιδεολογία τους όσο μακρύτερα μπορούν.

Εάν ο κόσμος θέλει πραγματικά να σταματήσει την ISIS, τότε υπάρχει μόνο ένας τρόπος να το κάνει:

1. Πρώτο και κυριότερο, η κυβέρνηση των ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους πρέπει να πιεστούν σε μεγάλο βαθμό για να κόψουν κάθε υποστήριξη προς τους αντάρτες που προσπαθούν να ανατρέψουν τον Άσαντ. Ακόμη και αν αυτοί οι αντάρτες που οι ΗΠΑ εξοπλίζουν και χρηματοδοτούν ήταν μετριοπαθείς, που δεν είναι, το γεγονός ότι αναγκάζουν τον Άσαντ να πολεμά σε πολλαπλά μέτωπα ενισχύει μόνο την ISIS. Αυτό είναι τρέλα.

2. Η κυβέρνηση της Συρίας θα πρέπει να εφοδιαστεί με οικονομική υποστήριξη, εξοπλισμό, εκπαίδευση και πληροφορίες για να είναι σε θέση να γυρίσει το ρεύμα κατά της ISIS. Αυτό είναι το έδαφός τους, αυτοί θα πρέπει να το διεκδικήσουν.

Τώρα, προφανώς, αυτή η υποστήριξη δεν πρόκειται να έρθει από τις ΗΠΑ ή από οποιαδήποτε άλλη χώρα του ΝΑΤΟ, αλλά υπάρχουν μια σειρά από χώρες που έχουν στρατηγικό συμφέρον στο να εμποδίσουν την αλλαγή του καθεστώτος και το επερχόμενο χάος. Εάν αυτές οι χώρες ανταποκριθούν άμεσα, δηλαδή τώρα, θα μπορούσαν να προλάβουν μία επέμβαση των ΗΠΑ, και εφόσον η στήριξη αυτή δεν συμπεριλαμβάνει την παρουσία ξένων στρατευμάτων, θα μειώσει σημαντικά την πιθανότητα μιας μεγάλης αντιπαράθεσης στο μέλλον.

3. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους πρέπει κατηγορηματικά να καταδικαστούν για τις αποτυχημένες πολιτικές τους στην αλλαγή καθεστώτων και τα άτομα πίσω από αυτές τις αποφάσεις θα πρέπει να μηνυθούν για εγκλήματα πολέμου. Αυτό θα πρέπει να γίνει σε επίπεδο εθνών/κρατών διότι ο ΟΗΕ δεν έχει κάνει τίποτε άλλο εκτός από το να επιτρέπει την επιθετικότητα του ΝΑΤΟ. Αν και αυτό δεν μπορεί να οδηγήσει άμεσα στη σύλληψη αυτών τους εγκληματιών, θα στείλει ένα μήνυμα. Αυτό μπορεί να γίνει. Η Μαλαισία ήδη το έχει αποδείξει καταδικάζοντας ερήμην την κυβέρνηση Μπους για εγκλήματα πολέμου.

Τώρα ίσως να σκέφτεσαι: «Ωραία και καλά ακούγονται όλα αυτά αλλά τι σχέση έχουν με μένα; Εγώ δεν μπορώ να επηρεάσω την κατάσταση.»

Αυτή η άποψη είναι αρκετά συχνή και καθηλώνει τους περισσότερους ανθρώπους αλλά η αλήθεια είναι ότι μπορούμε να επηρεάσουμε την κατάσταση. Το έχουμε ξανακάνει και μπορούμε να το επαναλάβουμε.
Θα είμαι όμως ειλικρινής μαζί σας, αυτό δεν πρόκειται να είναι εύκολο. Για να πετύχουμε θα πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε στρατηγικά. Είτε μας αρέσει είτε όχι πρόκειται για ένα παιχνίδι σκάκι. Αν θέλουμε πραγματικά να ταράξουμε τα νερά, θα πρέπει να αρχίσουμε να προσεγγίζουμε ανθρώπους σε θέσεις επιρροής. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι θα μιλάτε στους παρουσιαστές του τοπικού ραδιοφωνικού σταθμού, στις εφημερίδες, ή στους τηλεοπτικούς σταθμούς, ή μπορεί να σημαίνει ότι θα έρθετε σε επαφή με ισχυρούς μπλογκερς, προσωπικότητες, επιχειρηματίες ή κυβερνητικούς αξιωματούχους. Η προσέγγιση σε όσους υπηρετούν στο στρατό και στους νέους που σκέφτονται να γραφτούν στο στρατό είναι επίσης σημαντική. Αλλά ακόμα κι αν είναι μόνο ο γείτονάς σας ή ο συνάδελφός σας, κάθε άτομο που μπορούμε να αγγίξουμε μας φέρνει πιο κοντά στην δημιουργία της κρίσιμης μάζας. Το πιο σημαντικό βήμα είναι να ξεκινήσουμε την προσπάθεια.