Τί ἀπομένει;
Προσπαθῶ. Ὄσο πιὸ πολὺ ξεγυμνώνεται ἡ Ἑλλὰς ἀπὸ τὸ ἐπίχρισμα τοῦ πλούτου, τόσο πιὸ πολὺ προσπαθῶ νὰ καταλάβω τὶ ἀπομένει…
Τί ἀπομένει γιά τόν φτωχό ἄνθρωπο, ποὺ στέκεται ἐμπρὸς στὸν κρατικὸ «γκισέ» τοῦ Ἄννα καὶ τοῦ Καϊάφα, νὰ βρῆ τὸ δίκιο του καὶ τὸν σφαλιαρίζουν ἀνευθύνως καὶ ὁ Ἄννας καὶ ὁ Καϊάφας…
Τί ἀπομένει σ’ ἐκεῖνον πού δέν ἔπαιξε τό παιχνίδι τῆς ἀνταλλαγῆς ψήφου, γιὰ σίγουρη θέση στὸ δημόσιο, ἀλλὰ πάλεψε τὴν ζωὴ μὲ τὴν ἀνάσα του καὶ μὲ τὴν ἀρχοντιὰ τῆς τιμίας ἀνημπορίας του, τῆς τιμίας ἀγωνίας τοῦ «τί μᾶς περιμένει αὔριο;»…
Τί ἀπομένει νά δῇ γιά νά ἐλπίσῃ ὅτι ἡ ἀξιοπρέπειά του δέν γίνεται ὄπλο ἐναντίον τοῦ ἑαυτοῦ του;
Προσπαθὼ νὰ καταλάβω τὶ ἀπομένει γιὰ τὸν Ἕλληνα ποὺ μόχθησε μὲ τὸ φιλότιμό του νὰ δῇ μίαν ἐπιβράβευση, τώρα ποὺ ἡ Ἑλλὰς ξεγυμνώνεται ἀπὸ δάνειες παροχές…
Μία χώρα ποὺ βάδισε τὸν δρόμο τοῦ καπιταλο-κρατισμοῦ καὶ δεν τὰ πῆγε, οὔτε στὸ ἕνα οὔτε στὸ ἄλλο, καλά…
Μία χώρα πού, ἰσχνὴ καὶ ξεδοντιασμένη, σὰν «κράτος» βρυχᾶται ἐνάάντια στὸν ἁπλὸ ἄνθρωπο, κραδαίνοντάς του ἀλύπητα τὸ «κρατικό» δάκτυλὸ ποὺ -τὶ εἰρωνεία!- εἶναι πληρωμένο ἀπὸ ἐκεῖνον…
Τὶ φοβερὴ πλεκτάνη…
Πόσο ἀνώφελη ἀντίστασις σὲ ἐκείνους ποὺ λάδωναν μὲ ψήφους ἐκείνους ποὺ ψήφιζαν γιὰ νὰ τοὺς λαδώσουςν μὲ τὴν σειρά τους, μὲ τὸ στριγγυλὸ – κάθισμα στὸ δημόσιο…
Πόσο ἀνώφελη ἀντίστασις στὸν «γλείφτη»…
Δὲν τὰ ἔχω μὲ τοὺς κρατικοὺς λειτουργοὺς συλλήβδην… Πολλοὶ ἀπ’ αὐτοὺς εἶναι σωστοί…
Μὲ τὴν νοοτροπία τὰ ἔχω.
Ποὺ ἔριξε τὴν Ἑλληνική μας λεβεντιὰ στὸν ἀπόπατο…
Πηγή: Arxisame.gr
