ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ!

Μακεδονία, ξακουστὴ τοῦ Ἀλεξάνδρου χήρα!
Τοῦ δοξασμένου βασιλιᾶ γιὰ ντύσου τὴν πορφύρα,
Τὸ διαμαντένιο στέμμα του γιὰ βάλε στὸ κεφάλι,
Τ' ἀνίκητό του τὸ σπαθὶ γιὰ ξαναζώσου πάλι,
Καὶ σκόρπα στὴν Ἀνατολὴ φωτιὰ καὶ λάμψη τόση,
Ὁποῦ νὰ ἰδοῦν Αὐστριακοί, Βούλγαροι, Τοῦρκοι, Ρῶσσοι,
Κι' ὃσοι σὲ κράζουν ἀδερφή, κι' ὅσοι σὲ θέλουν δούλα,
Ἂν ἤσουν σὺ βασίλισσα κι' ἂν ἦσ' Ἑλληνοπούλα!

«— Ἐπέθανεν' ὁ Ἀλέξανδρος καὶ πρὶν πεθάνῃ ἀκόμη
Μοιράσθηκαν τὴ δόξα του ἀνάξιοι κληρονόμοι.
Ξεσχίσαν τὴν πορφύρα του, συντρίψανε τὸ στέμμα
Καὶ τὸ σπαθί του ἐσκούριασε μὲ τὸ δικό τους αἷμα.
Ἔμεινα χήρα κ' ἔρημη... μέσα στὰ μαῦρα χρόνια
Μ' ἐμάραν' ἡ ἀπελπισιά, μ' ἔφαγ' ἡ καταφρόνια,
Καὶ στὰ χαρέμια ἐσύρθηκα Τούρκων Σουλτάνων δούλα
Τοῦ κόσμου ἐγὼ ἡ βασίλισσα κ' ἡ πρώτη Ἑλληνοπούλα

» Μὰ πάλι δὲν ἐτούρκεψα· κι' ἂν ἦμαι σκλαβωμένη,
Θερμὴ κ' ἐλεύθερη ἡ καρδιὰ στὰ σωθικά μου μένει.
Κι' ἂν ἔχασα ἡ βασίλισσα, τοῦ Ἀλεξάνδρου ἡ χήρα,
Μαζὶ μὲ τὸν Ἀλέξανδρο καὶ στέμμα καὶ πορφύρα,
Πορφύρα ἀπὸ τὸ αἷμα μου μπορῶ νὰ βάψω πάλι
Καὶ στέμμ' ἀπὸ τὰ δάκρυα νὰ βάλω στὸ κεφάλι,
Κι' ἀντὶ Βουλγάρα νὰ γενῶ ἢ νἆμαι Τούρκου δούλα
Ν' ἀναστηθῶ ἢ νὰ θαφτῶ γιὰ πάντα Ἑλληνοπούλα!»

Γεώργιος Δροσίνης

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1897 ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟΣ
ΕΚΔΟΣΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑ
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ - ΕΚΔΟΣΙΣ ΕΘΝΙΚΗ

Πηγή: Ανέμη - Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Νεοελληνικών Σπουδών

Ἑλλήνων Φῶς