Δεν φταίει η Ιστορία Αλέξανδρε.

Φτάνοντας πλέον ο κόμπος στο χτένι , κατανοεί κανείς οτι η υπόθεση του Σκοπιανού θέματος δεν είχε την εξέλιξη που τουλάχιστον ήταν επιθυμητή για την ελληνική πλευρά .Πολυ δε περισσότερο τραυμάτισε την ενδοσυνειδησιακή ισορροπία της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού ο οποίος επιδεικνύει και δικαιολογημένα μια ιδιαίτερη συγκινησιακή φόρτιση στο σχετικό θέμα.

Προσπαθήσαμε να αποδείξουμε την πραγματικότητα και το δίκαιο μας ταυτόχρονα , αναδεικνύοντας τις ιστορικές αποδείξεις που σαφώς και αναντίρρητα απο την συντριπτική πλειοψηφία των επιστημόνων ιστορικών καταδεικνύουν οτι η Μακεδονία είναι μια άκρως οικογενειακή υπόθεση της Ελλάδας .

Εξάλλου για να είμαστε και δίκαιοι με τους γείτονες -αντιδίκους , αν εξαιρέσουμε ορισμένους οι οποίοι είναι σε διατεταγμένη προπαγανδιστική υπηρεσία , η πλειονότητα των καθηγητών ιστορίας της απο εκει πλευράς αποδέχεται οτι οι σημερινοί κάτοικοι της ΠΓΔΜ είναι Σλάβοι οι οποίοι ήλθαν στην περιοχή μεταξύ 6 και 7 μ.Χ αιώνα, ουδεμία σχέση έχοντες με την Μακεδονία του Μ.Αλεξάνδρου. Όπως το αποδεχόταν και ο μακαρίτης ο Γκλιγκόροφ , όπως ακόμα και τούτος εδώ ο Ζάεφ το ψελλίζει συχνά πυκνά μόνο που ο τελευταίος άλλα πιστεύει , άλλα λέει και άλλα κάνει.

Είναι πασιφανές αυτή καθε αυτή η αντιπαράθεςη δεν ήταν ιστορικής υφής και ήταν λάθος να πιστεύουμε οτι θα δικαιωνόταν όποιος κατάφερνε να αποδείξει την ιστορική αλήθεια . Εκει παίζαμε στο δικό μας γήπεδο και είναι βέβαιο οτι θα κερδίζαμε με αποτέλεσμα επιοικώς κατ ελάχιστον 2.500-0 (2.500 χρόνια Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας και 0 χρόνια Αρχαίας Ιστορίας του Σλαβικού Κόσμου).

Εξάλλου μην κοροϊδευόμαστε περί παγκοσμίου ιστορικής άγνοιας των λαών , ακόμα και ο τελευταίος αγράμματος Πυγμαίος γνωρίζε οτι ο Μ.Αλέξανδρος και οι Μακεδόνες ήταν Made in Greece .

Το πρόβλημα δεν ήταν συνεπώς ιστορικό , ηταν καθαρά γεωπολιτικό επιβαλλόμενο απο συμφέροντα τα οποία δεν τους πολυενδιέφερε ούτε η καταγωγή ούτε η προέλευση των παροικούντων αυτή την τουρλού τουρλού λωρίδα γης.

Για αυτό και ηττηθήκαμε αλλά και οχι μόνο για αυτό.

Ηττηθήκαμε γιατι εκτός απο τούτη εδώ την κυβέρνηση που με απίστευτη προχειρότητα διαχειρίστηκε το θέμα προκειμένου να το κλείσει υπο την πίεση του διεθνούς παράγοντα • για περισότερο απο 75 χρόνια ανεχτήκαμε την λέξη «Δημοκρατία της Μακεδονίας» να προσδιορίζει αυτό το αλλοπρόσαλλο κρατίδιο.

Αποδεχτήκαμε να ονομάζεται έτσι οχι μόνο De facto αλλα το χειρότερο είναι οτι επι 75 χρόνια το αποδεχτήκαμε και De jure. Απο το 1931 που το ελληνικό Κομμουνιστικό κόμμα τάσεται υπέρ της ανεξαρτησίας του «Μακεδονικού λαού» έως και το 1959 που ο Κ.Καραμανλής συνυπογράφοντος όλου του υπουργικού συμβουλίου εκδίδει ΦΕΚ , για την δικαστική συνδρομή μεταξύ Ελλάδος και Λαϊκής Δημοκρατίας Μακεδονίας ως μέλους της Γιουγκοσλαβίας η αντίστροφη μέτρηση είναι σε εξέλιξη . Στην Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών που έγινε το 1977 στην Αθήνα αναφαίρεται η αναγνώριση της Μακεδονικής γλώσσας Συγκεκριμένα, στον κατάλογο των επίσημων γλωσσών που παρουσίασε η Αυστρία, η «μακεδονική» αναγράφεται μαζί με την σερβοκροατική και την σλοβενική ως οι τρεις γλώσσες που ομιλούνταν στην Γιουγκοσλαβία.

Τα λάθη εγκληματικά . Σιωπηρώς εκκωφαντικά είχαμε συναινέσει απο τότε , και αφου συναινέσαμε τότε φτάσαμε στο 1992 και μετα στο Βουκουρέστι που μη δυνάμενοι να λύσουμε το θέμα το αφήνουμε να αιωρείται ως έχει . Προφανώς και δεν θα μπορούσε να διαιωνίζεται το πρόβλημα , κάποια στιγμή αν δεν το λύναμε θα μας το έλυναν.

Σήμερα πάντως ηττηθήκαμε οχι γιατι δεν γνωρίζαμε ιστορία , ηττηθήκαμε ενεκα της εθνικής μας ατολμίας. Όσα αποδεικτικά στοιχεία και αν φέρναμε ακόμα στο φως , εκτός αυτών που έχουμε ήδη φέρει όσοι γράψει μερικές σελίδες για την ελληνικότητα της Μακεδονίας , κανένας δεν θα τις λάμβανε υπόψη του. Θα τα αγνοούσαν επιδεικτικά οι πάντες, γιατι βάλαμε τα χέρια μας και βγάλαμε τα μάτια μας.

Η προχειρότητα είναι η εθνική μας επιδεξιότητα . Ακόμα και τούτοι εδώ οι άνθρωποι της τελευταίας κυβέρνησης έφτιαξαν μια συμφωνία (των Πρεσπών ) που δίνει την εντύπωση οτι γράφτηκε σε ταβέρνα και οχι σε Υπουργείο Εξωτερικών . Το άρθρο 7 είναι ολο το ζουμί της Συμφωνίας, και αν το διαβάσει κανείς διαπιστώνει οτι του Κουτρούλη ο Γάμος είναι μια πολύ σοβαρότερη υπόθεση απο την Συμφωνία των Πρεσπών , ιδίως οι παράγραφοι 1, 2 και 3.

Άρθρο 7
1.Τα μέρη αναγνωρίζουν ότι η εκατέρωθεν αντίληψή τους ως προς τους όρους «Μακεδονία» και «Μακεδόνας» αναφέρεται σε διαφορετικό ιστορικό πλαίσιο και ιστορική κληρονομιά.

Άρθρο 7
2.Αναφορικά με την Ελλάδα, με αυτούς τους όρους νοούνται όχι μόνο η περιοχή και ο πληθυσμός της βόρειας Ελλάδας αλλά και τα χαρακτηριστικά τους, καθώς και ο ελληνικός πολιτισμός, η ιστορία, η κουλτούρα και η κληρονομιά αυτής της περιοχής από την αρχαιότητα έως σήμερα.

Άρθρο 7
3.Αναφορικά με την ΠΓΔΜ, με αυτούς τους όρους νοούνται η επικράτεια, η γλώσσα, ο πληθυσμός και τα χαρακτηριστικά τους, με τη δική τους ιστορία, πολιτισμό και κληρονομιά, διακριτώς διαφορετικά από αυτά που αναφέρονται στο παραπάνω εδάφιο (άρθρο 7.2)

Δηλαδή Ω της παραφροσύνης ! συμφωνεί η Έλλαδα με την ΠΓΔΜ οτι άλλο πράγμα σημαίνει ο όρος «Μακεδόνας και Μακεδονία» για την Ελλάδα και άλλο για την ΠΓΔΜ.

Το λέει ευθαρσώς το Άρθρο 7 ,3 δηλαδή οτι για την ΠΓΔΜ είναι διακριτώς διαφορετικά από αυτά που αναφέρονται στο παραπάνω εδάφιο (άρθρο 7.2 που αναφαίρεται στην Ελλάδα ). Και αυτό θεωρείται συμφωνία!!!!!

Φταίει τὸ ζαβὸ τὸ ριζικό μας!
-Φταίει ὁ θεὸς ποὺ μᾶς μισεῖ!
-Φταίει τὸ κεφάλι τὸ κακό μας!
-Φταίει πρώτ᾿ ἀπ᾿ ὅλα τὸ κρασί!
«Ποιὸς φταίει; Ποιὸς φταίει;... κανένα στόμα
δὲν τὅβρε καὶ δὲν τὄπε ἀκόμα.

Δεν περιγράφω άλλο!

Ιωσήφ Τσιμισκής .

Πηγή: Ιωσήφ Τσιμισκής