Χαρίζονται οἱ ἥρωες;

Μίαν νύκτα ξημερώματα μὲ 7-8 μποφόρ, τρεῖς τύποι ποὺ δὲν εἶχαν τὶ νὰ κάνουν, εἶπαν ὁ ἔνας στὸν ἄλλον: «Ῥέ ἐσεῖς… Δέν πᾶμε νά κάνουμε μάιν βόλτα μέ τό ἐλικόπτερο ἐπάνω ἀπό τά Ἴμια;»
Καὶ ἔπεσαν!

Ἀτυχία ῥὲ παιδί μου! Ἀναστέναξε ὁ πολιτικὸς κόσμος. Τί ἤθελαν καὶ αὐτοί τήν βόλτα νυκτιάτικα; Μήπως οἱ ἴδιοι τούς ἔστειλαν; Μήπως τούς ἔστειλε ἡ Ἑλλάε;ς; Μήπως αὐτοί οἱ τρεῖς ἦσαν στρατιῶτες, παιδιά τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ;;
Μήπως δέν ἔκλεισαν τρία σπιτάκια; Μήπως δέν ὀρφάνεψαν μερικά παιδάκια;
Ἆσε, τώρα. Γιά τέτοια εἴμαστε;; Ποιός τούς εἶπε νά εἶναι ὑπέρ τοῦ δέοντος συνεπεῖς στό καθῆκον τους; Δέν παραδειγματίσθηκαν ἀπό τούς πολιτικούς, πού τά ἔχουν ὅλα παραδεδομένα καί στόν αὐτόματο πιλότο;

Καὶ ἐπειδὴ οἱ πολιτικοί, εἶναι κυρίως ἄνθρωποι τοῦ θεαθήναι, κάθε χρόνο στὴν ἐπέτειο τῆς δολοφονίας τῶν τριῶν ἀπὸ ἐχθρικὲς δυνάμεις, ἀποτίουν φόρο τιμῆς διὰ τῆς τηρήσεως ἐνὸς λεπτοῦ σιγῆς. Εἶναι δὲ τόση ἡ τιμή ποὺ νοιώθουν, ποὺ πλημμυρίζουν τὴν αἴθουσα τῆς βουλῆς, ὅπως φαίνεται καὶ στὴν φωτογραφία.

Δίδουν τὸ παράδειγμα τοῦ πῶς τὸ κράτος τιμᾶ τὴν φιλοπατρία καὶ τὴν αὐταπάρνηση καὶ πῶς διαμορφώνει γενναίους μιμητὲς τοῦ ἠρωϊσμοῦ τους

Ἂς μὴν ἀνησυχοῦν ὅμως. Τὴν δική τους ἀδιαφορία τὴν ὑπερκαλύπτει ἡ τιμή ποὺ νοιώθει γιὰ αὐτοὺς ὁ ἁπλὸς λαός. Ἐὰν αὐτοὶ τοὺς ἔχουν ξεχάσῃ, ἐμεῖς τοὺς θυμόμαστε….
Ἐὰν αὐτοὶ τοὺς χάρισαν στὴν Χρυσῆ Αὐγή, ἐμεῖς ὂχι!

Γερολυμᾶτος Γεράσιμος

Πηγή: Φιλονόη καὶ Φίλοι...