Παρίδης Μιχαλάκης (2 Ιουνίου 1933 - 27 Αυγούστου 1958)
Παρίδης Μιχαλάκης. Γεννήθηκε στο χωριό Αναφωτίδα, της επαρχίας Λάρνακας, στις 2 Ιουνίου 1933.
Έπεσε στο χωριό Βάβλα, της επαρχίας Λάρνακας, στις 27 Αυγούστου 1958, σε μάχη με Άγγλους στρατιώτες.
Γονείς : Γεώργιος και Παναγιώτα Παρίδη
Αδέλφια : Κυριάκος, Ανδρέας, Γιαννάκης, Λούλα και Χρίστος
Ο Μιχαλάκης Παρίδης τελείωσε το δημοτικό σχολείο του χωριού του και το Λύκειο Λάρνακας και εργαζόταν στην Τράπεζα Κύπρου. Ήταν μέλος της ΟΧΕΝ και την ΠΕΟΝ, δυο οργανώσεων, από τις οποίες είχαν στρατολογηθεί οι πρώτοι πυρήνες της ΕΟΚΑ. Διετέλεσε τομεάρχης της επαρχίας Λάρνακας, εκτός από την πόλη, και αρχηγός ανταρτικής ομάδας της περιοχής Λάρνακας.
Την 1η Απριλίου 1955 έδρασε επικεφαλής της ομάδας “Άρης”, η οποία με τα μέλη της ομάδας "Κρόνος" έκαμαν βομβιστική επίθεση εναντίον της αίθουσας συνεδριάσεων του Δικαστηρίου Λάρνακας. Συνελήφθη την ίδια νύκτα με άλλους τέσσερις συναγωνιστές του και καταδικάστηκε σε επταετή φυλάκιση.
Στις 12 Δεκεμβρίου 1957 δραπέτευσε από το Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας όπου είχε υποβληθεί σε εγχείρηση. Η δραπέτευση επιτεύχθηκε με τη βοήθεια της νοσοκόμας του, η οποία τον προμήθευσε με σχοινί και γάντια, παρά τα πολύ αυστηρά μέτρα φρούρησής του. Μετά τη δραπέτευσή του κατέφυγε στην περιοχή της Αγλαντζιάς για λίγες μέρες, προτού προωθηθεί στην περιοχή της Λάρνακας, όπου ο Διγενής του ανέθεσε την ευθύνη τού εκτός πόλης τομέα. Σε λίγο χρονικό διάστημα κατόρθωσε να ανασυντάξει τις ομάδες των χωριών του τομέα του και να αποσπάσει τα συγχαρητήρια του Διγενή για την πλούσια δράση την οποία ανέπτυξε.
Είχε εγκαταστήσει το αρχηγείο του αρχικά στο σπίτι του Ανδρέα Σουρουκλή στους Τρούλλους, το οποίο κρατούσε μυστικό ακόμα και από τους αντάρτες του.
Αρχές του Απρίλη του 1958 μετακινήθηκε στις Αγγλισίδες. Στις 15 Ιουλίου 1958 πήγε στη Σκαρίνου και μέσω της Μονής Αγίου Μηνά έφθασε στο κρησφύγετο "Φλόγα", όπου ήταν εγκαταστημένη τετραμελής ανταρτική ομάδα. Τον ίδιο μήνα εγκατέστησε το αρχηγείο του στη Βάβλα. Εκεί, στις 27 Αυγούστου, κυκλωμένος από Άγγλους στρατιώτες, υπέγραψε με το αίμα του τη δική του διακήρυξη πως :
"Οι αγωνιστές της ελευθερίας δεν παραδίδονται. Νικούν ή πεθαίνουν".
