Δύο επίκαιροι σχολιασμοί.

Ἑλλάδα

Ι

Έστω ότι ένας πρώην -και κατ' επανάληψη- Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Δημοκρατίας ενός συγκεκριμένου κράτους αποτελούσε σε όλη του τη ζωή υποκείμενο απειλών και εκβιασμών. Μπορεί να φανταστεί κανείς πόσο βαθιά άρρωστο, σάπιο και εξωθεσμικά, εξωπολιτικά και εξωεθνικά ελεγχόμενο και εξαρτώμενο, πόσο δορυφορικό και υποτακτικό μπορεί να είναι ένα τέτοιο κράτος;

Αυτά βέβαια -ανεξαρτήτως του τι πραγματικά συμβαίνει και την ηθική υπόσταση συγκεκριμένων προσώπων- είναι ενδεικτικά και φανερώνουν την ποιότητα της πολιτικής και επιχειρηματικής -της «άρχουσας»- τάξης του νέου ελληνικού κράτους. Φανταστείτε πόσο εύκολα μπορούν να εκβιαστούν και να χειραγωγηθούν τέτοιες κάστες, παραρτήματα και πρόσωπα από εξωεθνικούς δρώντες και πόσο επικίνδυνοι για την κυριαρχία και την ασφάλεια μιας ολόκληρης κοινωνίας, ενός έθνους, είναι τέτοιας υφής άνθρωποι. Καθόλου παράξενο βέβαια δεν είναι εάν -ως εκβιαζόμενες ή χειραγωγούμενες μαριονέτες οι ίδιοι- μετατρέπουν ένα κράτος-πελάτη (client-state) σε κράτος-μαριονέτα (puppet-state).

Όλες αυτές οι παθολογίες -που χαρακτηρίζουν τις δομές- του νεοελληνικού κράτους προεκτείνονται στο σήμερα, όπου μια κυβέρνηση χαμηλοτάτης ποιότητας, μπορεί άνετα και η ίδια να εκβιάζεται προκειμένου να λειτουργεί -εξευτελιζόμενη- ως τοπάρχης, διαχειριστής ή μαριονέτα των εξωεθνικών πατρόνων της.

Είναι σφάλμα να νομίζουν οι μεν, πως δεν αφορούν, δεν επηρεάζουν, δεν δεσμεύουν ή δεν μετατρέπουν σε υποκείμενα εκβιασμών και χειραγωγήσεων τους δε. Ποιος Πρωθυπουργός, άλλωστε, θα άντεχε να εκτεθεί, να εξευτελισθεί και να γελοιοποιηθεί ολοκληρωτικά και ανεπανόρθωτα ένα κράτος, η σύγχρονη ιστορία και πολιτική ηγεσία του, στα μάτια ενός ολόκληρου έθνους (και όχι μόνο);

-----

Τα «κανονικά κράτη» φίλες και φίλοι, χρειάζονται κανονικές... προϋποθέσεις (για να μην γράψω τίποτα άλλο). Και όχι πελάτες, μαριονέτες και ανδρείκελα που μιλούν για «κανονικά κράτη».

 

ΙΙ

Ας το επαναλάβω. Εάν δεν καθαρίσει το πολιτικό τοπίο από τα παραρτήματα και τις γιάφκες του ψυχρού πολέμου, προκοπή δεν πρόκειται να δούμε.

Εάν τα κόμματα δεν πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις, σταδιακά, καταργείται η εσωτερική πολιτική διαλεκτική, διαδικασία μέσα από την οποία αναδύονται σοβαροί αντιπολιτευτικοί πόλοι και ηγεσίες, μπλοκάρονται οι δημοκρατικές διαδικασίες, αναπτύσσονται παθολογίες στο κράτος που εγκαθίστανται σε διαφόρους τομείς και παραρτήματα διαφόρων τύπων μετασχηματίζονται σε «πολιτικά κόμματα». Επιβάλλονται ευκολότερα άνωθεν διαιρέσεις, πιέσεις και εκβιασμοί από εξωκοινωνικούς/εθνικούς κύκλους και γίνεται ευκολότερος ο εξωθεσμικός και εξωεθνικός έλεγχος των κομμάτων (και η χειραγώγηση τους). Έτσι οδηγούμαστε στο σάπισμα και τον εκφυλισμό του κομματικού συστήματος (και του κράτους).

Η Ελλάδα θα πάψει να είναι πελατειακό κράτος στο εσωτερικό της όταν πάψει να είναι client state (υποχωρητικό μάλιστα), κράτος-πελάτης στο εξωτερικό της (*).

-----

(*) Πρέπει να ερμηνευθεί με έναν ορθολογικό τρόπο πως κατάντησε η Ελλάδα:

περιδινιζομένη στην παρούσα διεθνή κρίση με απολύτως αποτυχημένες πολιτικές επιλογές για την αντιμετώπισή της και βιώνουσα το πέρας του μεταδικτατορικού πολιτικού κύκλου σε καθεστώς κοινωνικής απογοήτευσης, απαξιώσεως της μέχρι σήμερα πολιτικής και του μέχρι σήμερα, ούτω καλουμένου, «πολιτικού προσωπικού» θεωρεί εαυτήν υποχρεωμένη να απολέσει ως και ό,τι έχει απομείνει από την Εθνική Κυριαρχία (μετά τις αλλεπάλληλες εκχωρήσεις Εθνικής Κυριαρχίας, το 1992, το 1997, το 1999, το 2010 και το 2011 - πάντοτε με μια άκρως διασταλτική ερμηνεία και καταχρηστική εκμετάλλευση του άρθρου 28 του Συντάγματος, πάντοτε δε ερήμην του Κυριάρχου Ελληνικού Λαού και χωρίς ποτέ να κληθεί ο τελευταίος να αποφασίσει για ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα, όπως η συνέχιση - ή μη - της υπάρξεως ανεξαρτήτου Ελληνικού Κράτους...). Πάντα ταύτα δε, για να... παραμείνει, υποτίθεται, η Ελλάς εις την «Ευρωζώνην».

Το απόσπασμα είναι παλαιό. Από το 2011 μέχρι σήμερα «έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι» της ευρω-μεταμοντέρνας υποτελούς πολιτείας, του μετα-κυρίαρχου και υποτακτικού (subordinate) σε υπερεθνικούς παράγοντες ημι-κρατικού δρώντα....



Πηγή: Δ`~. Κοσμοϊδιογλωσσία

Σχετικά άρθρα...

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *