Ἕνα ἀνέκδοτο γράμμα τοῦ Γ. Σεφέρη

Στο σπίτι της οδού Κυδαθηναίων Μάϊος 1938

Στο σπίτι της οδού Κυδαθηναίων
Μάϊος 1938

Ε. Ν. ΜΟΣΧΟΥ

Ἀπὸ τὸ ἀρχεῖο τοῦ Πρόδρομου Π. Μιχαηλίδη στὸ Ρέθυμνο, προέρχεται τὸ ἀνέκδοτο κείμενο τοῦ Γιώργου Σεφέρη ποὺ παρουσιάζουμε καὶ ποὺ τὸ ἔστειλε ὁ ποιητὴς τὸ Φεβρουάριο τοῦ 1941 στὴ Μιχαήλα Ἀβέρωφ.

Τὸ σύντομο αὐτὸ κείμενο τοῦ Σεφέρη γράφτηκε ἀπὸ τὸν ποιητὴ στὸ ἱστορικὸ πατρογονικό του σπίτι τῆς ὁδοῦ Κυδαθηναίων 9 τὸ Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 1941 (συνεπῶς, ὅπως προκύπτει ἄλλωστε ἀπὸ τὶς «Μέρες» τοῦ Γ. Σεφέρη, ἡ 16 Φεβρουαρίου ἦταν ἡμέρα Κυριακὴ καὶ ὄχι Σάββατο ὅπως σημειώνει ἐσφαλμένα στὸ ἀρχεῖο του ὁ Πρόδρομος Μιχαηλίδης). Τὸ κείμενο αὐτὸ δὲν ἔχει βέβαια ἡμερομηνία, τὸ πότε ὅμως γράφτηκε ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὴν ἡμερομηνία λήψης τῆς ἐπιστολῆς ποὺ εἶναι ἡ 17/2/1941. Ὁπωσδήποτε τὸ γράμμα ἔχει κάτι ἀπὸ τὸ ἡρωικὸ πνεῦμα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης ὅπως μᾶς τὸ παρουσιάζει ὁ ἴδιος ὁ Σεφέρης στὴν ἐγγραφὴ τῆς 7ης Μαρτίου 1941 τοῦ ἡμερολογίου του μ' αὐτὸν τὸν περιεκτικὸ τρόπο: «... Τὸ ἠθικὸ τοῦ μετώπου καὶ τοῦ λαοῦ καταπληκτικό... Ζοῦμε μεγάλες ὧρες. Ὁ ἑλληνικὸς λαὸς εἶναι στὶς μεγάλες του ὧρες -τὶς ἀψηλές, καὶ φυσικὰ εἶναι σπουδαῖος. Ξεχνάει κανεὶς πόσο χαμηλὰ πέφτουμε κάποτε».

Ἄς μὴν ξεχνοῦμε ὅτι ἕως τὴν ἡμερομηνία τῆς ἐπιστολῆς ὁ ἑλληνικὸς στρατὸς προελαύνει καὶ ἔχει ἀπελευθερώσει ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τοῦ πολέμου τὶς πόλεις τῆς Βορ. Ἠπείρου: Κορυτσά, Μοσχόπολη, Πόδραγετς, Πρεμετή, Ἁγίους Σαράντα, Δέλβινο, Ἀργυρόκαστρο, Χειμάρρα καὶ Κλεισούρα. Βρισκόμαστε στὰ μέσα Φεβρουαρίου ὁπότε ὁ ἐχθρὸς προετοιμάζεται γιὰ τὴν ἐαρινή του ἐπίθεση (9-16 Μαρτίου 1941) ποὺ θὰ ἀποτύχει καὶ αὐτὴ καὶ θὰ προκαλέσει σὲ λίγο (6 Ἀπριλίου 1941) τὴν ἐπέμβαση τῆς Γερμανίας.

Ὁ Γιῶργος Σεφέρης τὴν περίοδο ἐκείνη, ἀφοῦ ὑπηρέτησε ἀπὸ τὸ 1936 γιὰ δυὸ χρόνια ὡς πρόξενος τῆς Ἑλλάδας στὴν Κορυτσά, θὰ μετατεθεῖ τὸ 1938 στὴν Ἀθήνα ὡς προϊστάμενος τῆς Διεύθυνσης Ἐξωτερικοῦ Τύπου, ὅπου παρέμεινε ἕως τὴν εἰσβολὴ τῶν Γερμανῶν, γιὰ νὰ ἀκολουθήσει κατόπιν στὶς 22 Ἀπριλίου 1941 τὴν Κυβέρνηση τοῦ Εμμ. Τσουδεροῦ στὴν Κρήτη καί, μετὰ τὴν κατάληψη τοῦ νησιοῦ ἀπὸ τοὺς Γερμανούς, στὴ Μέση Ἀνατολή.

Μὲ τὸ λακωνικὸ κείμενο τῆς ἐπιστολῆς του ὁ μετέπειτα νομπελίστας ποιητής μας ἀπαντᾶ σὲ ἐπιστολὴ ἤ κάρτα τῆς Μιχαήλας Ἀβέρωφ ποὺ τοῦ ἔστειλε τὴν ἡμέρες ἐκεῖνες, ποιός ξέρει μὲ ποιά εὐκαιρία (ἴσως νὰ ἤθελε νὰ τὸν ρωτήσει ποῦ ἀπαντᾶται τὸ «εἷς οἰωνὸς ἄριστος...») καὶ ποὺ τὸ περιεχόμενο της σίγουρα θὰ ἔχει σχέση μὲ τὸ ἡρωικὸ ἀγώνα ποὺ διεξήγαγε τότε σύσσωμο τὸ ἔθνος κατὰ τῶν Ἰταλῶν ἀπὸ τὸ πρωὶ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940. Ὁ Σεφέρης τῆς γράφει λακωνικὰ ὅπως συνήθιζε πάντα.

ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ
        ΕΝΑ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΓΡΑΜΜΑ

«Κυδαθηναίων 9, Σάββατο. 

Φίλη Κυρία, Εἷς οἰωνὸς ἄριστος ἀμύνεσθαι περὶ πάτρης, εἶναι ἀπὸ τὸ Μ τῆς Ἰλιάδας στίχος 243. Ὁ Paul Maron τὸν μεραφράζει ἔτσι: 

"Il n' est qu' un vrai, qu' un bon présage, c' est de défendre son pays". 


Μὲ φιλικοὺς χαιρετισμοὺς 
Γ. Σεφεριάδης».

Ἕνα ἀνέκδοτο γράμμα τοῦ Γ. Σεφέρη



Πηγή: «Νέα Εστία» τχ. 1580, 1993
Ἑλληνων Φῶς

Σχετικά άρθρα...

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *