Ἡ πατρίδα (Γεώργιος Δροσίνης)
Γιὰ σᾶς τὰ νικητήρια τὰ χείλη μας ὑμνοῦν. Γ. Δροσίνης Ξένε, ποὺ μόνος κι ἔρημος σὲ κρῦες χῶρες τρέχεις, γιὰ πές μου πόθεν ἔρχεσαι, πατρίδα σου ποιὰν ἔχεις; -Τὴ μακρινὴ πατρίδα μου πάντα ποθῶ...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Γιὰ σᾶς τὰ νικητήρια τὰ χείλη μας ὑμνοῦν. Γ. Δροσίνης Ξένε, ποὺ μόνος κι ἔρημος σὲ κρῦες χῶρες τρέχεις, γιὰ πές μου πόθεν ἔρχεσαι, πατρίδα σου ποιὰν ἔχεις; -Τὴ μακρινὴ πατρίδα μου πάντα ποθῶ...
Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο. Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης στου...
Ἔφυγα σχεδὸν παιδὶ καὶ ξαναγυρίζω σχεδὸν γέρος. Δεκατέσσερα ὁλάκερα χρόνια ἡ κακὴ μου μοῖρα μὲ κράτησε δεμένο στὴ ξενιτιά, πότε μὲ δυστυχίες ἀφάνταστες, πότε μ' εὐτυχίες πλανερές. Εὐτυχίες καὶ δυστυχίες τὸ ἴδιο μ' ἀλυσόδεναν...
Δὲ θέλω ἐγὼ τριαντάφυλλα στὸν ἔρημό μου δρόμο, δέντρο δὲν θέλω νὰ σταθῶ, πηγὴ νὰ ξεδιψάσω. Ἐγὼ ἀνεβαίνω τὸ βουνό, μ᾿ ἕνα σταυρὸ στὸν ὦμο. Τοῦ φθινοπώρου ἂς ἁπλωθοῦν τὰ φύλλα, νὰ περάσω. (ἀπὸ...
"Θαλασσινέ μου Άγιε, Καλέ μ' Άη Νικόλα, εφτά κεράκια σού'φερα και σου τ'ανάβω όλα. Θά'ρχομαι τώρα ταχτικά ν'ανάβω το καντήλι, γι'αυτόν που έφυγε προχθές κουνώντας το μαντήλι. Προστάτευέ τον Άγιε, των ναυτικών Προστάτη! Και...
Δεν υπάρχει αμφιβολία, πως ο αιώνας που περνάμε είναι ένας αιώνας ακατανοησίας. Αν ήμουνα ιστορικός, θα τον ονόμαζα «Αιώνα του Βαβέλ». Oι άνθρωποι έχουν μπερδέψει το νόημα των λέξεων, που επί πολλούς αιώνες εξέφραζαν...
Ζήσιμος Λορεντζάτος “Όταν ο Σεφέρης δοκίμαζε, μια φορά, να μεταφράσει στα ελληνικά ορισμένα κομμάτια από τα Κουαρτέτα του Τ. S. Eliot (αρχίζοντας από τον τίτλο) διατυπωμένα, στο σπουδαιότερο μέρος τους, κατά την παράδοση της...
117 Στὴν ἀργατιά, στὴ χωριατιὰ τὸ χιόνι, ἡ γρίπη, ἡ πείνα, οἱ λύκοι, ποτάμια, πέλαγα, στεριές, ξολοθρεμὸς καὶ φρίκη, Χειμώνας ἄγριος. Κ' ἡ φωτιὰ, καλοκαιριὰ στὴν κάμαρά μου. Ντρέπομαι γιὰ τὴ ζέστα μου καὶ...