«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Λευτεριά, Λευτεριά, σχίζει, δαγκάνει τοὺς οὐρανοὺς τὸ στέμμα σου. Τὸ φῶς σου, χωρὶς νὰ καίει, τυφλώνει τὸ λαό σου. Πεταλοῦδες χρυσὲς οἱ Ἀμερικάνοι, λογαριάζουν πόσα δολάρια κάνει σήμερα τὸ ὑπερούσιο μέταλλό σου. Λευτεριά, Λευτεριά,...
Κοιτώ το νεκροζώντανο σώμα σου και θαρρώ πως δεν έχει ούτε ψεγάδι. Κι όμως, οι φοβερές πληγές σου δεν είναι φανερές, βρίσκονται μέσα, κρυμμένες στης ψυχής τα βάθη. Τέσσερις γενιές μόνο χρειάστηκαν για να...
Ποιητής και υμνογράφος, των πρώιμων βυζαντινών χρόνων. Έζησε κατά τα τέλη του 5ου και το πρώτο μισό του 6ου αι. Η ακμή του τοποθετείται στην εποχή της βασιλείας του Ιουστινιανού Α΄ (527-565). Θεωρήθηκε ο...
Ἡ Μέρα, ποὺ ἀναμένει ὁ ἄνθρωπος μηνύματα, εἶναι ὅλη ἀπὸ ἀβαρὲς μολύβι κανωμένη. Ψιλοβρέχει, δίχως νὰ δείχνει πὼς θὰ πάψει ποτέ, ψιλοβρέχει βροχὴ μὲ διαλυμένη τὴν αἰωνιότητα. Μπροστὰ του ἁπλώνεται ἡ θάλασσα μὲ κάποια...
ἀμύνεσθαι περὶ πάτρης Ἰλ. Μ, 243. Κάποτες μ’ ἔρχεται νὰ φωνάξω δυνατά, ποῦ ὅλος ὁ κόσμος νὰ μ’ ἀκούσῃ· - «Μή! Μή! Μή! Μὴ χαλνᾶτε τὴ γλῶσσα! Καταστρέφετε τὴν ἀρχαία καὶ τὴ νέα μαζί....
Δεν αποθνήσκουν οι θεοί. Η πίστις αποθνήσκει του αχαρίστου όχλου των θνητών. Είν' οι θεοί αθάνατοι. Από τα βλέμματά μας τους κρύπτουσι νεφέλαι αργυραί. Ω Θεσσαλία ιερά, Σε αγαπώσιν έτι, Σε ενθυμούνται αι...
Γράφει ὁ Δημήτρης Νατσιὸς, Δάσκαλος, Κιλκὶς «Εἴμασταν σχολιαρούδια καὶ ὁ τόπος μας ἀκόμα σκλαβωμένος στὴν Τουρκία. Καὶ Σχολάρχης μας, ὁ ἀξέχαστος ἐκεῖνος Σπύρος Ἀναγνώστου. Ἀπὸ τοὺς δασκάλους τοῦ ὑποδουλωμένου Γένους, ποὺ συντηροῦσαν μέσα στὴν...
μπατιρημένο κουρεῖο Σάββατο βράδυ χωρὶς δουλειὰ μπατιρημένο κορμὶ Σάββατο βράδυ χωρὶς ἔρωτα τὸ φιλὶ ἑνώνει πιὸ πολὺ ἀπ᾿ τὸ κορμὶ γι᾿ αὐτὸ τὸ ἀποφεύγουν οἱ πιὸ πολλοὶ τὸ γατί μου δὲ χορταίνει μόνο μὲ...
