«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Το μέγα βουνό ο Αμανός στέκεται σαν κάστρο ανάμεσα στη Συρία κ' στην Κιλικία, κι' είνε παρακλάδι του Ταύρου, άγριο και μεγαλοπρεπέστατο, πυκνοφυτεμένο με λογής λογής δέντρα και με κέδρα. Έχει κλεισούρες φοβερές κι'...
Αὐτοὶ δὲν εἶναι οἱ δρόμοι ποὺ γνωρίσαμε Ἀλλότριο πλῆθος ἕρπει τώρα στὶς λεωφόρους Ἀλλάξαν καὶ τῶν προαστίων οἱ ὀνομασίες Ὑψώνονται ἄσυλα στὰ γήπεδα καὶ στὶς πλατεῖες. Ποιὸς περιμένει τὴν ἐπιστροφή σου; Ἐδῶ οἱ ἐπίγονοι...
Μ᾿ ἕνα τίποτα ἔζησα Μονάχα οἱ λέξεις δὲ μοῦ ἀρκούσανε Σ᾿ ἑνὸς περάσματος ἀέρα ξεγνέθοντας ἀπόκοσμη φωνὴ τ᾿ αὐτιά μου φχιὰ φχιοὺ φχιού ἐσκαρφίστηκα τὰ μύρια ὅσα Τί γυαλόπετρες φοῦχτες τί καλάθια φρέσκες μέλισσες...
Μὲς στὴν ὑπόγεια τὴν ταβέρνα, μὲς σὲ καπνοὺς καὶ σὲ βρισές, (ἀπάνου στρίγγλιζε ἡ λατέρνα,) ὅλη ἡ παρέα πίναμε ἐψές, ἐψές, σὰν ὅλα τὰ βραδάκια, νὰ πᾶνε κάτου τὰ φαρμάκια. Σφιγγόταν ὁ ἕνας πλάϊ...
Τὴν εἶδα τὴν Ξανθοῦλα, Τὴν εἶδα ψὲς ἀργά, Ποῦ ἐμπῆκε 'ς τὴ βαρκοῦλα Νὰ πάῃ 'ς τὴν ξενητειά. Ἐφούσκωνε τ' ἀέρι Λευκότατα πανιὰ, Ὡσὰν τὸ περιστέρι, Ποῦ ἁπλώνει τὰ φτερά. Ἐστέκονταν οἱ φίλοι Μὲ...
Ο Αίσωπος υπήρξε αρχαίος Έλληνας μυθοποιός και θεωρείται ιδρυτής του λογοτεχνικού είδους που σήμερα ονομάζεται παραβολή ή αλληγορία. Για τη ζωή του δεν υπάρχουν ακριβείς και συγκεκριμένες πληροφορίες. Κατά πάσα πιθανότητα γεννήθηκε από οικογένεια...
«Ενθάδε κείτονται… πεσόντες Ω’ Έλληνες Αθάνατοι» Σκόνη απλώθηκε Στο γκρίζο του ουρανού Στάχτη μύρισαν τα μπαρουτόβολα του άγριου πολέμου Εκδίκηση ζητούσε λυσσαλέα Η μπότα του εχθρού. Και ο άνεμος ωχριούσε σιωπηρά Κορμιά πυρακτωμένα Έπεφταν...
Ὀμπρός μέ ὀρθή, μεσούρανη τῆς Λευτεριᾶς τή δάδα, ἀνοίγεις δρόμο, Ἑλλάδα, στόν Ἄνθρωπον! Ὀμπρός! Ὁρμᾶνε πρῶτοι οἱ Ἕλληνες κι' ὅλ'οἱ λαοί σιμά Σου (μεγάλο τ'ὄνομά Σου) βροντοφωνοῦν: «Ὀμπρός, Ὀμπρός, νά γίνουμε ὁ τρανός στρατός...
