ΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ
Καὶ τὰ μάτια στὸ θάμπωμα ἀνοιχτά, καὶ τὰ μάτια σὰ σὲ ὅραμα χαμένα καὶ τὰ μάτια στὸ θάμπωμα πνιχτὰ τὰ καράβια κοιτάζουνε μακριά, τὰ καράβια σὰν ὅραμα χαμένα. Μιὰν αὐγή εἶχαν ἀφήσει τὴ στεριά,...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Καὶ τὰ μάτια στὸ θάμπωμα ἀνοιχτά, καὶ τὰ μάτια σὰ σὲ ὅραμα χαμένα καὶ τὰ μάτια στὸ θάμπωμα πνιχτὰ τὰ καράβια κοιτάζουνε μακριά, τὰ καράβια σὰν ὅραμα χαμένα. Μιὰν αὐγή εἶχαν ἀφήσει τὴ στεριά,...
Δόξα στὸ πνεῦμα τῶν ἀρχαίων, παγκόσμιον φωτὸς πηγήν· Δόξα στὸ ὅπλα ἡρώων νέων, ποὺ λύτρωσαν αὐτὴν τὴν γῆν. Μ' ἐκείνων τὴ χρυσῆ σοφία, μὲ τούτων τὴν ἁγία ὁρμή, Νέαν ἂς πλάσωμε ἱστορία γεμάτη δόξα...
Καὶ μὲ πατεῖ κάθε ἀγριμιοῦ καὶ κάθε ἀνθρώπου φτέρνα, κ' εἶμαι μιὰ χώρα καὶ τὸ φῶς μὲ λούζει καὶ ἡ δροσιά, σμίγουν ἀταίριαστες φωνὲς ἀπάνου μου ἡ ταβέρνα πλάϊ πλάϊ κ' ἡ ἐκκλησιά. Εἴδωλα,...
Τ’ ὄνομά σου : ψωμί στό τραπέζι. Τ’ ὄνομά σου : νερό στήν πηγή. Τ’ ὄνομά σου : ἁγιόκλημα ἀναρριχώμενων ἄστρων. Τ’ ὄνομά σου : παράθυρο ἀνοιγμένο τή νύχτα στήν πρώτη τοῦ Μάη. Τ’...
του πατρός Δημητρίου Μπόκου – Αρκετά πια! Μπουχτίσαμε με τον σπουδαίο σας Θεό! Ο Αντώνης χτύπησε με έξαψη τη γροθιά του στο χέρι της πολυθρόνας. Δεν είχε πει καλά-καλά την καλημέρα του. Η Χριστίνα...
Ὄχι λόγια χοντρὰ καὶ λόγια κούφια· μ' ὅλους καὶ μὲ κανένα δὲν ταιριάζουν. Ποῦθε κρατεῖ τοῦ κάθε ἀχρείου ἡ σκούφια κράχτ' το μὲ λόγια ποὺ νὰ ξεσκεπάζουν· πὲς τὴ ντροπὴ τοῦ τάδε καὶ τοῦ...