Τσάμικος (Νίκος Γκάτσος)
Στα κακοτράχαλα τα βουνά με το σουράβλι και το ζουρνά πάνω στην πέτρα την αγιασμένη χορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι. Ο Νικηφόρος κι ο Διγενής κι ο γιος της Άννας της Κομνηνής. Δική τους είναι...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Στα κακοτράχαλα τα βουνά με το σουράβλι και το ζουρνά πάνω στην πέτρα την αγιασμένη χορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι. Ο Νικηφόρος κι ο Διγενής κι ο γιος της Άννας της Κομνηνής. Δική τους είναι...
Στὸ Γιῶργο Κουμβακάλη Ἤτανε κείνη τὴ νυχτιὰ ποὺ φύσαγε ὁ Βαρδάρης, τὸ κύμα ἡ πλώρη ἐκέρδιζεν ὀργιὰ μὲ τὴν ὀργιά. Σ' ἔστειλε ὁ πρῶτος στὰ νερὰ νὰ πᾶς γιὰ νὰ γραδάρεις, μὲ ἐσὺ θυμᾶσαι...
Κάτω ἀπ' τήν ἤρα καὶ τὸ στάρι βρίσκεται τὸ ἴδιο χωράφι. Γιῶργος Ποταμίτης Πηγή: Προσωπικός λογαριασμός Γ. Ποταμίτη
Χειμωνιάζει. Ἄλλαξαν την ὥρα. Ἀτυχῶς, ὄχι πρός τό ἄχρονο...πρός τόν χρόνο καί πάλι! Σκυμμένη στό χαρτί προσπαθῶ νά φυσήξω τή ψυχή μου στίς λέξεις. Μά αὐτές πιό ἀτίθασες κι ἀπό ἄλογα. Βλέπεις δέν ἐπαρκεῖ...
Δώσε στις παλάμες που σου ζητούν το πρωί, γιατί το βράδυ την ώρα της προσευχής, όλοι ζητιάνοι είμαστε. Πηγή: ΙΕΡΕΣ ΜΟΝΕΣ ΜΕΤΕΩΡΩΝ
Ὦ Θεία Ἀγάπη, ἐλθέ, ἱκετεύω, ἐξ ὅλης ψυχῆς μου καὶ μέσης καρδίας, καὶ σκήνωμα θεῖον, Χριστέ, ποίησόν με καὶ πάσης κηλῖδος, ὤ καθάρισόν με. Ὦ Θεία Ἀγάπη, ἀγάπης ἐνθέου τὴν Σὲ ἐκζητοῦσαν ψυχὴν ἔμπλησόν...
ΛΟΓΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ Γεννήτρα γῆ, κυματιστὰ σ' ἐσένα εἶν' ὅλα, Ἑλλάδα! Γιαλὸς, κ' ἕνα ἀνατρίχιασμα καὶ στὴ γαλήνη σου εἶναι, κορμὶ γυναίκας, καὶ ὅλα σου, κι ἀπὸ κορφὴ ὡς τὰ νύχια, κι ἀνάερα καὶ καμαρωτὰ...