Ὁ κόσμος ὡς ὑπόσχεση
Κωνσταντῖνος Ἰ. Ζάχος Με τόν καιρό οἱ ἄνθρωποι ἀποκτοῦν μιά βεβαιότητα στίς ἀπόψεις τους γιά τό πῶς εἶναι τά πράγματα σ’ αὐτό τόν αἰνιγματικό καί πολύπλοκο κόσμο. Μιά βεβαιότητα ὅμως πού δέν ἀντιστοιχεῖ στήν...
Γραμματεία
Ἡ νομοθεσία τῶν παραδοξογράφων
Ὅσα πρίν ἀπό χιλιετίες οἱ Ἕλληνες τά ἔγραφαν καί τά διάβαζαν γιά τήν πλάκα τους ἐμεῖς τά κάνουμε νόμους. Yπόθεση ἐργασίας: Ἄν κάποιος ἀρχαῖος διάβαζε (ἤ κατόρθωνε νά παρακολουθήσει διά τηλεοράσεως ἤ ἀπό τό...
[...] Ἄτιτλο
"Οἱ χαμένες ἀγάπες εἶναι σάν τίς χαμένες πατρίδες. Τίς σκέφτεσαι μέ νοσταλγία καί θέλεις πάντα νά γυρίσεις πίσω. Ἡ διαφορά εἶναι ὅτι ἡ πατρίδα ξέρεις ὅτι θά εἶναι ἐκεῖ νά σέ περιμένει, ἐνῶ γιά...
Οξώπετρα ή ελεγεία του απορριμμένου λίθου
Χρήστος Γιανναράς Η ποίηση δεν σχολιάζεται. Δικαιούμαι, ωστόσο, να υπομνηματίζω την ελπίδα. Έλληνας εγώ, σε έτος απολωλός 1992. Και κουβαλώ αυτό το όνομα βαθειά πληγή επώδυνη. Σε ζαλιστικούς δαιδάλους πολυμήχανης ευτέλειας, διορυγές τρωκτικών στον...
Οἱ τοῖχοι, λέν, ἔχουν αὐτιὰ...
Οἱ τοῖχοι, λέν, ἔχουν αὐτιὰ — μὰ οἱ ψίθυροι ζοῦν καὶ πεθαίνουν καὶ στὰ φύλλα. Ἀνδρέας Ἐμπειρίκος Πηγή: Ἐνδοχώρα (1934-1937), Ἐκδόσεις ΑΓΡΑ Ο ΠΛΟΚΑΜΟΣ ΤΗΣ ΑΛΤΑΜΙΡΑΣ (1936-1937) Ἑλλήνων Φῶς
ΟΙ ΑΠΟΔΗΜΗΤΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ
Ἄρχισε ψύχρα. Τὸ γύρισε ὁ καιρὸς σὲ ἀναχώρηση. Ἡ πρώτη μέρα τοῦ Σεπτέμβρη ξοδεύτηκε σὲ κάποια ὑδρορροή. Ὡς χθὲς ἀκόμα ὅλα ἔρχονταν. Ζέστες, ἡ διάθεση γιὰ φῶς, λόγια, πουλιά, πλαστογραφία ζωῆς. Γονιμοποιοῦνταν κάθε βράδυ...
Βεβαίως, μπορεῖτε νὰ μὴν ἀσχολεῖστε μὲ τὴν πολιτική...
Βεβαίως, μπορεῖτε νὰ μὴν ἀσχολεῖστε μὲ τὴν πολιτική, ἔτσι κι ἀλλιῶς ἡ πολιτική θὰ ἀσχοληθεῖ μαζί σας. (Μονταλαμπέρ Σ.) Πηγή: Ἁγία Ζώνη
