ΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΤΟΥ ΑΙΝΙΑΝΑ
Δέχεται κι' ἡ Ἱστορία τὰ παράξενα παιχνίδια ποὺ κλώθει κάποτε-κάποτε ἡ Μοίρα. Ἕνα τέτοιο διπλὸ παιχνίδι, φύλαξε καὶ γιὰ τὸ Μεσολόγγι. Εἶναι τὸ ποίημα τοῦ Δημητρ. Αἰνιάνα, «Ὠδὴ εἰς τὸ Μεσολόγγι». Δημοσιεύτηκε τὴν ἴδια...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Δέχεται κι' ἡ Ἱστορία τὰ παράξενα παιχνίδια ποὺ κλώθει κάποτε-κάποτε ἡ Μοίρα. Ἕνα τέτοιο διπλὸ παιχνίδι, φύλαξε καὶ γιὰ τὸ Μεσολόγγι. Εἶναι τὸ ποίημα τοῦ Δημητρ. Αἰνιάνα, «Ὠδὴ εἰς τὸ Μεσολόγγι». Δημοσιεύτηκε τὴν ἴδια...
ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΒΑΛΑΩΡΙΤΟΥ. Πῶς μᾶς θωρεῖς ἀκίνητος;... Ποῦ τρέχει ὁ λογισμός σου, Τὰ φτερωτά σου τὰ ὄνειρα;... Γιατί 'ς τό μετωπό σου Νὰ μὴ φυτρώνουν, γέροντα, τόσαις χρυσαὶς ἀχτίδαις, Ὅσαις μᾶς δίδ' ἡ ὄψη...
Δὲν εἶναι πλούσιος κανεὶς γιὰ ὅσα θησαυρίζει, ἀλλὰ γιὰ ὅσα μὲ χαρὰ καὶ μὲ ἀγάπη δίνει... Ἀρ. Προβελέγγιος Πηγή: Μπουκέτο, Τόμ. 1, Ἀρ. 2 (1924) Φωτογραφία: https://gr.pinterest.com Ἑλλήνων Φῶς
Κρέμεται κοντὰ στὴν κούνια τὸ σπαθί, μωρό μου ποὺ κοιμᾶσαι, ὅμως τὸ χέρι ποὺ τὸ ἔσφιξε γιὰ τὴ νίκη δὲν εἶναι πιὰ μαζί μας. Μακρὺς εἶναι ὁ λάκκος ποὺ σκεπάζει τὸν ἀγαπημένο μου γίγαντα....
Ἀπρίλης 1941 Ἕνα πουλὶ ποὺ ξέφυγεν ἀπὸ τὸ Νευροκόπι στὴ Δράμα πῆγε κούρνιασε, στὴν ἄκρη στὸ ποτάμι. Δὲν τραγουδεῖ δὲν κελαηδεῖ, κι εἶν' ἄνοιξη τριγύρα, μόν' πίνει κρούσταλλο νερό, νὰ φύγ' ἡ φαρμακάδα μ'...
Δημουλᾶ Κική Χαμένα πᾶνε ἐντελῶς τὰ λόγια τῶν δακρύων. Ὅταν μιλάει ἡ ἀταξία ἡ τάξη νὰ σωπαίνει ―ἔχει μεγάλη πεῖρα ὁ χαμός. Τώρα πρέπει νὰ σταθοῦμε στὸ πλευρὸ τοῦ ἀνώφελου. Σιγὰ σιγὰ νὰ ξαναβρεῖ...
Λοιπόν, μποροῦμε νὰ βγοῦμε στὴ χαρὰ τοῦ ἥλιου, μὲ κίνδυνο καὶ χωρὶς κίνδυνο. Βυθίζομαι ξανὰ στὴ σκιά, ὅταν ξυπνάει τὸ ἄλλο μου πρόσωπο. Φτάσαμε ὥς ἐδῶ μὲ τὴ γλῶσσα ξερὴ ἀπ' τὴ δίψα, χαμένοι...