Μάντεμα (Ἄγγελος Σικελιανός)
Γιὰ τὴν Ἑλλάδα πάλαιψεν ἤ Ἑλλάδα. Τοῦ Βυζάντιου χλωμὸ τῆς δίνουν αἰώνα· Καὶ μηδὲ πὤχει, πεθαμένου ἀχνάδα· Στὰ πετράδια ἄν ἐπνίχτε τὴν κορώνα, Ποὺ γιὰ μιὰ μέρα ἐφάνηκε κολώνα Ποὺ γιὰ μιὰν ὥρα ἐφλόγισε...
Ποίηση
Ὁ Παρθενῶνας -Διθύραμβος- (Ναπολέων Λαπαθιώτης)
[Γραμμένο ἕνα δειλινὸ ἐπάνω στὰ σκαλοπάτια τοῦ Παρθενῶνος]. Τὸ Μέτωπο εἶμ' Ἑγώ.- Καὶ τῶν κακῶν Μου ὀχτρῶν ἡ βαρβαρότη, - Τῶν ὀχτρῶν Μου ἡ μάνητα καὶ τ' ἄχτι,- Κι' ὅ,τι κακὸ Μοῦ βουληθήκανε -ὅ,τι-...
Βαθειὰ τὴ νύχτα... (Γεώργιος Δροσίνης)
Βαθειά, τὴ νύχτα, τὰ μεσάνυχτα, Μὲ τ' ἀνοιχτὰ φτερὰ τοῦ ὀνείρου, Πετᾶ ἡ ψυχή μου, σκλάβα ἐλεύθερη, Στοὺς μυστικοὺς κόσμους τοῦ Ἀπείρου. Τὴ νύχτα βλέπει ὅλα τ' ἀθώρητα, Ποὺ ἀπόκρυβεν ἡ πλάνα μέρα. Τὴ...
Κρίση (Μάνος Χατζιδάκις)
Κρίση την είπαν τη στιγμή Σαν εκοιμήθης πλάι μου με χάρη Την ώρα που ξεχύθηκαν μ’ ορμή Χίλια πουλιά να σκίσουν το φεγγάρι Κρίση την είπαν την πηγή Πού πάνε τ’ άστρα να λουστούν...
Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας (Ἰωάννης Πολέμης)
Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας; Μὴν εἶν᾿ οἱ κάμποι; Μὴν εἶναι τ᾿ ἄσπαρτα ψηλὰ βουνά; Μὴν εἶναι ὁ ἥλιος της, ποὺ χρυσολάμπει; Μὴν εἶναι τ᾿ ἄστρα της τὰ φωτεινά; Μὴν εἶναι κάθε της ρηχὸ...
Αὐτοὶ δὲν εἶναι οἱ δρόμοι ποὺ γνωρίσαμε... (Μανόλης Ἀναγνωστάκης)
Αὐτοὶ δὲν εἶναι οἱ δρόμοι ποὺ γνωρίσαμε Ἀλλότριο πλῆθος ἕρπει τώρα στὶς λεωφόρους Ἀλλάξαν καὶ τῶν προαστίων οἱ ὀνομασίες Ὑψώνονται ἄσυλα στὰ γήπεδα καὶ στὶς πλατεῖες. Ποιὸς περιμένει τὴν ἐπιστροφή σου; Ἐδῶ οἱ ἐπίγονοι...
Τὸ Φωτόδεντρο καὶ ἡ δέκατη τέταρτη Ὀμορφιά (Ὀδυσσέας Ἐλύτης)
Μ᾿ ἕνα τίποτα ἔζησα Μονάχα οἱ λέξεις δὲ μοῦ ἀρκούσανε Σ᾿ ἑνὸς περάσματος ἀέρα ξεγνέθοντας ἀπόκοσμη φωνὴ τ᾿ αὐτιά μου φχιὰ φχιοὺ φχιού ἐσκαρφίστηκα τὰ μύρια ὅσα Τί γυαλόπετρες φοῦχτες τί καλάθια φρέσκες μέλισσες...
Οἱ μοιραῖοι (Κώστας Βάρναλης)
Μὲς στὴν ὑπόγεια τὴν ταβέρνα, μὲς σὲ καπνοὺς καὶ σὲ βρισές, (ἀπάνου στρίγγλιζε ἡ λατέρνα,) ὅλη ἡ παρέα πίναμε ἐψές, ἐψές, σὰν ὅλα τὰ βραδάκια, νὰ πᾶνε κάτου τὰ φαρμάκια. Σφιγγόταν ὁ ἕνας πλάϊ...
