Θερινὸ Ἡλιοστάσι (Γιῶργος Σεφέρης)
Α´ Ὁ μεγαλύτερος ἥλιος ἀπὸ τὴ μιὰ μεριὰ κι ἀπὸ τὴν ἄλλη τὸ νέο φεγγάρι ἀπόμακρα στὴ μνήμη σὰν ἐκεῖνα τὰ στήθη. Ἀνάμεσό τους χάσμα τῆς ἀστερωμένης νύχτας κατακλυσμὸς τῆς ζωῆς. Τ᾿ ἄλογα στ᾿...
Ἰχνηλατῶντας Ποιητικὰ Μονοπάτια
Όσοι... (Νικηφόρος Βυζαντινός)
Όσοι ανέπνευσαν καθάρια όσοι σταθήκαν παλλικάρια τον κόσμο αυτό περιφρονήσαν όσοι ποτέ δεν τους νικήσαν Όσοι τον θάνατο αντικρύσαν μανάδες και παιδιά αφήσαν να πάν να βρούν την λευτεριά μ΄αβέβαιη τόση σιγουριά Όσοι μιλήσαν...
Ἡ καταστροφὴ τῶν Ψαρῶν (Διονύσιος Σολωμός)
᾿Στῶν Ψαρῶν τὴν ὁλόμαυρη ράχη Περπατῶντας ἡ Δόξα μονάχη, Μελετᾷ τὰ λαμπρὰ παλληκάρια, Καὶ 'ς τὴν κόμη στεφάνι φορεῖ 1 Γινομένο ἀπὸ λίγα χορτάρια Ποῦ εἰχαν μείνῃ 'ς τὴν ἔρημη γῆ. 1825 Πηγή: Διονυσίου...
Μάντεμα (Ἄγγελος Σικελιανός)
Γιὰ τὴν Ἑλλάδα πάλαιψεν ἤ Ἑλλάδα. Τοῦ Βυζάντιου χλωμὸ τῆς δίνουν αἰώνα· Καὶ μηδὲ πὤχει, πεθαμένου ἀχνάδα· Στὰ πετράδια ἄν ἐπνίχτε τὴν κορώνα, Ποὺ γιὰ μιὰ μέρα ἐφάνηκε κολώνα Ποὺ γιὰ μιὰν ὥρα ἐφλόγισε...
Ὁ Παρθενῶνας -Διθύραμβος- (Ναπολέων Λαπαθιώτης)
[Γραμμένο ἕνα δειλινὸ ἐπάνω στὰ σκαλοπάτια τοῦ Παρθενῶνος]. Τὸ Μέτωπο εἶμ' Ἑγώ.- Καὶ τῶν κακῶν Μου ὀχτρῶν ἡ βαρβαρότη, - Τῶν ὀχτρῶν Μου ἡ μάνητα καὶ τ' ἄχτι,- Κι' ὅ,τι κακὸ Μοῦ βουληθήκανε -ὅ,τι-...
Βαθειὰ τὴ νύχτα... (Γεώργιος Δροσίνης)
Βαθειά, τὴ νύχτα, τὰ μεσάνυχτα, Μὲ τ' ἀνοιχτὰ φτερὰ τοῦ ὀνείρου, Πετᾶ ἡ ψυχή μου, σκλάβα ἐλεύθερη, Στοὺς μυστικοὺς κόσμους τοῦ Ἀπείρου. Τὴ νύχτα βλέπει ὅλα τ' ἀθώρητα, Ποὺ ἀπόκρυβεν ἡ πλάνα μέρα. Τὴ...
Κρίση (Μάνος Χατζιδάκις)
Κρίση την είπαν τη στιγμή Σαν εκοιμήθης πλάι μου με χάρη Την ώρα που ξεχύθηκαν μ’ ορμή Χίλια πουλιά να σκίσουν το φεγγάρι Κρίση την είπαν την πηγή Πού πάνε τ’ άστρα να λουστούν...
Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας (Ἰωάννης Πολέμης)
Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας; Μὴν εἶν᾿ οἱ κάμποι; Μὴν εἶναι τ᾿ ἄσπαρτα ψηλὰ βουνά; Μὴν εἶναι ὁ ἥλιος της, ποὺ χρυσολάμπει; Μὴν εἶναι τ᾿ ἄστρα της τὰ φωτεινά; Μὴν εἶναι κάθε της ρηχὸ...
