Οἱ μοιραῖοι (Κώστας Βάρναλης)
Μὲς στὴν ὑπόγεια τὴν ταβέρνα, μὲς σὲ καπνοὺς καὶ σὲ βρισές, (ἀπάνου στρίγγλιζε ἡ λατέρνα,) ὅλη ἡ παρέα πίναμε ἐψές, ἐψές, σὰν ὅλα τὰ βραδάκια, νὰ πᾶνε κάτου τὰ φαρμάκια. Σφιγγόταν ὁ ἕνας πλάϊ...
Ἰχνηλατῶντας Ποιητικὰ Μονοπάτια
Ἡ Ξανθοῦλα (Διονύσιος Σολωμός)
Τὴν εἶδα τὴν Ξανθοῦλα, Τὴν εἶδα ψὲς ἀργά, Ποῦ ἐμπῆκε 'ς τὴ βαρκοῦλα Νὰ πάῃ 'ς τὴν ξενητειά. Ἐφούσκωνε τ' ἀέρι Λευκότατα πανιὰ, Ὡσὰν τὸ περιστέρι, Ποῦ ἁπλώνει τὰ φτερά. Ἐστέκονταν οἱ φίλοι Μὲ...
Τὸ Πανανθρώπινο Ἐμβατήριο τῆς Ἑλλάδας (Ἄγγελος Σικελιανός)
Ὀμπρός μέ ὀρθή, μεσούρανη τῆς Λευτεριᾶς τή δάδα, ἀνοίγεις δρόμο, Ἑλλάδα, στόν Ἄνθρωπον! Ὀμπρός! Ὁρμᾶνε πρῶτοι οἱ Ἕλληνες κι' ὅλ'οἱ λαοί σιμά Σου (μεγάλο τ'ὄνομά Σου) βροντοφωνοῦν: «Ὀμπρός, Ὀμπρός, νά γίνουμε ὁ τρανός στρατός...
Ὑποθῆκαι (Κωνσταντῖνος Γ. Καρυωτάκης)
Ὅταν οἱ ἄνθρωποι θέλουν νὰ πονεῖς, μποροῦνε μὲ χείλιους τρόπους. Ρίξε τὸ ὅπλο καὶ σωριάσου πρηνής, ὅταν ἀκούσεις ἀνθρώπους. Ὅταν ἀκούσεις ποδοβολητὰ λύκων, ὁ Θεὸς μαζί σου! Ξαπλώσου χάμου μὲ μάτια κλειστὰ καὶ κράτησε...
Λήθη (Λορέντζος Μαβίλης)
Καλότυχοι οἱ νεκροὶ ποὺ λησμονᾶνε Τὴν πίκρα τῆς ζωῆς. Ὅντας βυθίσῃ Ὁ ἥλιος καὶ τὸ σούρουπο ἀκλουθήσῃ, Μὴν τοὺς κλαῖς, ὁ καϋμός σου ὅσος καὶ νἆναι. Τέτοιαν ὥρα οἱ ψυχὲς διψοῦν καὶ πᾶνε Στῆς...
Ὅσο μπορεῖς (Κωνσταντῖνος Π. Καβάφης)
Κι ἄν δὲν μπορεῖς νὰ κάμεις τὴν ζωή σου ὅπως τὴν θέλεις, τοῦτο προσπάθησε τουλάχιστον ὅσο μπορεῖς: μὴν τὴν ἐξευτελίζεις μὲς στὴν πολλὴ συνάφεια τοῦ κόσμου, μὲς στὲς πολλὲς κινήσεις κι ὀμιλιες. * Μὴν...
Τελευταῖος Σταθμός (Γιῶργος Σεφέρης)
Λίγες οἱ νύχτες μὲ φεγγάρι ποὺ μ᾿ ἀρέσαν. Τ᾿ ἀλφαβητάρι τῶν ἄστρων ποὺ συλλαβίζεις ὅπως τὸ φέρει ὁ κόπος τῆς τελειωμένης μέρας καὶ βγάζεις ἄλλα νοήματα κι ἄλλες ἐλπίδες, πιὸ καθαρὰ μπορεῖς νὰ τὸ...
Τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μου - Ἡ Ξενητεμμένη (Κωστὴς Παλαμᾶς)
Ἐλθέ, μάκαιρα θεά, μάλ' ἐπήρατον εἶδος ἔχουσα, Ψυχῇ γάρ σε καλῶ σεμνῇ, ἁγίοισι λόγοισι. (Ἔλα, θεά μακαριστὴ καὶ τρισχαριτωμένη, Σὲ κράζω μὲ ψυχὴ σεμνή, σὲ κράζω μ' ἅγια λόγια!) Ὀρφικός ὕμνος εἰς Ἀφροδίτην. ᾿Σ'...
