Κάτω τα χέρια από τη Μακεδονία!

Ζοῦμε ὁμολογουμένως σέ καιρούς πονηρούς, δύσκολους, ἀποκαλυπτικούς...
Ζοῦμε ἀναμφιβόλως σέ καιρούς τρελλούς!...
Συγγνώμη, λάθος! Οἱ καιροί καί οἱ ἐποχές εἶναι μιά χαρά. Ἐμεῖς, οἱ ἄνθρωποι ἔχουμε ξεφύγει! Ξεφύγαμε ἀπό τόν δρόμο μας, ἀπό τόν στόχο μας, ἀπό τόν προορισμό μας. Ἐμεῖς, οἱ ἄνθρωποι ἔχουμε παραλογιστεῖ!

Δέν ξέρουμε τί θέλουμε, τί ζητᾶμε, τί διεκδικοῦμε, τί παραχωροῦμε!
Οἱ ἀσιάτες ἀγαρηνοί ὀρέγονται τά νησιά μας.
Τά βόρεια γιουσουφάκια ποθοῦν «θάλασσα κι ἁλμυρό νερό».
Τά βορειοδυτικά πιόνια τῶν σουλτάνων λαχταροῦν νά... χορέψουν τσάμικο.
Οἱ μεγάλοι βαρώνοι μᾶς θέλουν ὑποτελεῖς καί δούλους.
ΚΙ ΕΜΕΙΣ;

Δέν εἴμαστε ἐμεῖς ἀπόγονοι τῶν Σαλαμινομάχων, τῶν τριακοσίων τοῦ Λεωνίδα, τῶν Ἱερολοχιτῶν, τῶν ἀγωνιστῶν καί μπουρλοτιέριδων τοῦ ’21, τῶν Μακεδονομάχων, τῶν ἡρώων τῆς Πίνδου καί τοῦ Ρούπελ, τῶν ἀγωνιστῶν τῆς ΕΟΚΑ;
Δέν ἔχουμε ἴδιο DNA μέ τόν Περικλῆ, τόν Λεωνίδα, τόν Θεμιστοκλῆ, τόν Μέγα Ἀλέξανδρο, τόν Κωνσταντῖνο Παλαιολόγο, τόν Παπαφλέσσα, τόν Διᾶκο, τόν Κολοκοτρώνη, τόν Καραϊσκάκη, τόν Κανάρη, τήν Μπουμπουλίνα, τόν Πατροκοσμᾶ, τόν Παῦλο Μελᾶ, τόν Γερμανό Καραβαγγέλη, τόν Καπετάν Ἄγρα, τίς ἀτρόμητες δασκάλες τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνα, τόν Κωνσταντῖνο Δαβάκη, τόν Γεώργιο Γρίβα-Διγενῆ, τόν Εὐαγόρα Παλληκαρίδη, τόν Ἰσαάκ καί τόν Σολωμό, μέ ὅλους τούς Ἕλληνες καί τίς Ἑλληνίδες ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων μέχρι τούς νεωτέρους, πού δέν συμβιβάστηκαν, δέν ὑποχώρησαν, δέν πρόδωσαν, ἀλλά ἔδωσαν τήν περιουσία τους, τά ἀγαθά τους, τά ὅπλα τους, τήν ζωή τους μέχρι τήν τελευταία ρανίδα τοῦ αἵματός τους γι’ αὐτήν τήν πολυαγαπημένη πατρίδα;
Δέν κυλάει μέσα μας «ἁγίων καί ἡρώων αἷμα»; Πάγωσε τό αἷμα μας;
Κάποια σαρκοβόρα ὄρνεα ὁσμίζονται μεζέ, θά τούς τόν κεράσουμε;
Κάποιοι ἐπίδοξοι μνηστῆρες ποθοῦν σφόδρα μιάν ἄλλη «Πηνελόπη» τῆς Ἱστορίας, θά τούς τήν χαρίσουμε;
Κάποιοι τζογαδόροι παίζουν στά ζάρια μιά «πανώρια Κόρη ζηλευτή», θά τό ἀποδεχθοῦμε;
ΟΧΙ, ΜΥΡΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΧΙ!
Ἐπιτέλους,
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Ἀρκετά!
Δέν θά ἐπιτρέψουμε σέ κανέναν ἐπίδοξο ἡγετίσκο, σουλτάνο, σύγχρονο κομιτατζῆ ἤ χαφιέ (διπλωμάτες λέγονται τώρα) ἤ ἡμέτερο προδότη:
νά διεκδικήσει ἤ νά παραχωρήσει μία σπιθαμή μακεδονίτικης γῆς,
νά ἀτιμάσει τά ἱερά της χώματα,
νά σφετεριστεῖ τήν ἔνδοξη ἱστορία της,
νά ἐκπορνεύσει τούς ἀπείρου κάλλους καί ἀξίας θησαυρούς της,
νά λεηλατήσει τά ἔκπαγλης φυσικῆς ὀμορφιᾶς τοπία της,
νά ταπεινώσει τόν ὑπέροχο λαό της,
νά ἀρπάξει ὅ,τι μπορέσει γιά νά ἱκανοποιήσει τά βρώμικα σχέδιά του!

Φθάνει πιά! Ἄς βάλουμε τέλος στά ἀγύρτικα παζάρια εἰς βάρος τῆς Μακεδονίας μας, τῆς Ἱστορίας μας, τῶν ἀξιῶν μας, τῶν ἠθῶν μας, τῆς παραδόσεώς μας, ὁλόκληρης τῆς Ἑλληνορθοδόξου Πατρίδος μας!
Δόξα τῷ Θεῷ, τό λιοντάρι ξύπνησε καί βρυχήθηκε!
Κάποιοι πού πίστεψαν ὅτι σκύψαμε τό κεφάλι σάν ραγιάδες, «πλανῶνται πλάνην οἰκτράν»! Οἱ νεκροθάφτες τῆς Ἑλλάδας θά μείνουν... μπουκάλα!
Ὁ Ἑλληνικός λαός ἀπέδειξε στήν Θεσσαλονίκη ὅτι εἶναι λιοντάρι! Καί θά τό ἀποδείξει καί στήν Ἀθήνα! Θά εἴμαστε ὅλοι ἐκεῖ!
Ὁ Θεός μαζί μας!



Πηγή: Πηνελόπη της Ιθάκης
Ἀναδημοσίευση ἀπό: ΑΚΤΙΝΕΣ

Σχετικά άρθρα...

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *