Καθομολογήσεις Ἁρχαίων Ἑλλήνων
Ὅρκος Ἀθηναίων ἐφήβων ...πλείω δὲ καὶ ἀρείῳ... Κρατώντας τὰ ὅπλα ποὺ τοῦ ἐμπιστευόνταν ἡ Πατρίδα, ὁ Ἀθηναῖος ἔφηβος μπροστὰ στὸ ναὸ τῆς Ἀγραύλου ἔδιδε τὸν παρακάτω ὅρκο: Παιᾶν Σπαρτιατῶν Βαδίζοντας προς τη μάχη, οι...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Ὅρκος Ἀθηναίων ἐφήβων ...πλείω δὲ καὶ ἀρείῳ... Κρατώντας τὰ ὅπλα ποὺ τοῦ ἐμπιστευόνταν ἡ Πατρίδα, ὁ Ἀθηναῖος ἔφηβος μπροστὰ στὸ ναὸ τῆς Ἀγραύλου ἔδιδε τὸν παρακάτω ὅρκο: Παιᾶν Σπαρτιατῶν Βαδίζοντας προς τη μάχη, οι...
«Αν είναι αλήθεια πως το βιολί είναι το τελειότερο από τα μουσικά όργανα τότε η Ελληνική γλώσσα είναι το βιολί της ανθρώπινης σκέψεως». Στο ίδιο μήκος κύματος ο ποιητής Ν. Βρεττάκος γράφει: «Κι αν...
Γράφει ὁ Δημ. Νατσιός Δάσκαλος-Κιλκίς Ἀπὸ τοὺς τελευταίους δασκάλους τοῦ Γένους μας, ὁ Φώτης Κόντογλου, γιὰ νὰ παραστήσει τὴν εἰκόνα τῆς σημερινῆς Ἑλλάδας, κατέφυγε σ’ ἕναν μύθο: Τὸν μύθο τοῦ χταποδιοῦ, ὁ ὁποῖος περιέχεται...
Ξενομανία δεν θα πει τίποτα. Μια φορά κι έναν καιρό είχαμε ξενομανία, δηλαδή κάποια λαφριά ψυχική αρρώστεια, ένα συνάχι. Τώρα πάθαμε μια πολύ βαρειά αρρώστεια, θες πανούκλα, θες γρίππη κακοηθέστατη, μα όχι ασιατική, αλλά...
Γράφει ο Φώτης Μιχαήλ, ιατρός Ο μεγάλος αγωνιστής και ανεπανάληπτος γνώμονας του Γένους μας, ο στρατηγός Μακρυγιάννης, γράφει στα απομνημονεύματά του: ’’Τους κατάτρεξαν οι Ευρωπαίοι τους δυστυχείς Έλληνες. Εις τις πρώτες χρονιές εφοδίαζαν τα...
Εἶνε ἀδύνατον νὰ ἀρχίσῃ δημιουργία Ἑλληνικῆς ζωῆς ἐνόσῳ ὅλα τὰ πράγματα τῆς ζωῆς ἀπὸ τὸ πρῶτον κουρέλι τοῦ λίκνου -καὶ ὅλων τῶν ἰδεῶν- μέχρι τοῦ τελευταίου κουρελίου τοῦ τάφου, εἶναι ξένα. Τὸ κτύπημα τῆς...
Σὲ καιρὸ εἰρήνης καὶ ὅταν εὐημερῆ ὁ κόσμος καὶ οἱ πολιτεῖες, οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἤρεμοι γιατί δὲν τοὺς πιέζουν ἀνάγκες φοβερές. Ἀλλ' ὅταν ἔρθη ὁ πόλεμος ποὺ φέρνει στοὺς ἀνθρώπους τὴν καθημερινὴ στέρηση, γίνεται...
Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος «Ως πότε οφρικιάλιος σε ξένους βασιλείς. Έλα να γίνεις στύλος δικής σου της φυλής Κάλλιο για την Πατρίδα κανένας να χαθεί ή να κρεμάσει φούντα για ξένον στο σπαθί»...