Πόσα να αντέξει ένα παιδί;;

Ένα παιδί χάθηκε, ένα ακόμη φοβισμένο και απελπισμένο παιδί εξαφανίστηκε από προσώπου γης, αναζητώντας τη λύτρωση.

Απλοί άνθρωποι Έλληνες με ευαίσθητη ψυχή με τη φωτογραφία του Βαγγέλη στα χέρια βγήκαν στους δρόμους, πήραν την πρωτοβουλία να βοηθήσουν μιας και το άχρηστο κράτος έχει να λύσει σοβαρότερα προβλήματα.

Πριν από λίγες μέρες είδα ένα βίντεο (που κυκλοφορεί) από ένα οικογενειακό γλέντι του παιδιού στην πατρίδα του.

Όλοι τραγουδούσαν όλοι γλεντούσαν κανείς δεν πρόσεξε τα φοβισμένα και πλημμυρισμένα από πανικό και θλίψη μελαγχολικά μάτια του παιδιού. Μα ούτε η μητέρα του δεν κατάλαβε ότι κάτι βασάνιζε το παιδί της;

Δεν διάβασε τα μάτια του;

Και όμως η καθηγήτρια του Βαγγέλη πριν ένα χρόνο περίπου είχε επικοινωνήσει τηλεφωνικά με τους γονείς του για να τους ενημερώσει ότι υπάρχουν προβλήματα με κάποια παιδιά της Σχολής και ο διευθυντής αντί να βάλει τα πράγματα στη θέση του, ως όφειλε, έκανε το πιο βολικό άλλαξε στον Βαγγέλη όροφο και δωμάτιο.

Τα μαρτύρια του παιδιού στην καθημερινή του κόλασή δεν είχαν τελειωμό.

Το παιδί έκανε μπάνιο στις 3 τα ξημερώματα για να μην του κλείσουν το ζεστό νερό και παγώσει!!

Τον έδεναν στην καρέκλα, τον είχαν πετάξει από την σκάλα, τον κλείδωναν στη ντουλάπα και του έριχναν κέρμα για να τραγουδίσει κι αν δεν το έκανε, δεν του άνοιγαν να βγει.

Τον έλουσαν με ένα ποτήρι νερό σε μια καφετέρια ενώ αυτός τους εκλιπαρούσε να του επιστρέψουν τον καφέ που μόλις είχε παραγγείλει!! Και όλα αυτά διαδραματίστηκαν μπροστά σε κόσμο που παρακολουθούσε το θέαμα εκ του μακρόθεν αδιαφορώντας…. μιας και ο Βαγγέλης δεν ήταν δικό τους παιδί!

Συνένοχοι στο έγκλημα μια ολόκληρη κοινωνία! Μήπως ξεχάσαμε τον 11χρονο Άλεξ;;

Κάποιος σπουδαστής της Σχολής μίλησε για την “καζούρα της βροχής” . Τότε που ο Βαγγέλης δεχόταν σφαλιάρες στο σβέρκο!

Παραλίγο να τον στραγγαλίσουν με ιμάντα;;

Πόσα να αντέξει ένα παιδί;;

Κάποια μέρα τρεις σπουδαστές από την Κρήτη έκαναν τον κακό χαμό στη σχολή γράφοντας συνθήματα και αναποδογυρίζοντας τραπέζια. Τα παιδιά αυτά επιτέθηκαν και στον Βαγγέλη. Όταν το περιστατικό πήρε μεγάλες διαστάσεις για να μην αποβληθούν από τη σχολή, επενέβη γνωστό πολιτικό πρόσωπο από την Κρήτη!

Μωρέ καλά λένε το ψάρι βρωμάει και ζέχνει από το κεφάλι!

Οι νεαροί κρητικοί μαύρισαν τη ζωή του συμμαθητή τους και δικαιολογήθηκαν, λέγοντας ότι του έκαναν πλάκα και καψόνια.

Αργότερα ο Διευθυντής της Σχολής κ. Κώστας Μάντζαρης είπε ότι ο Βαγγέλης αντιμετώπιζε κάποια προβλήματα προσαρμογής ειδικά στο πρώτο έτος, αλλά δεν υπήρξε καμία επίσημη καταγγελία από τους γονείς του ή άλλους φοιτητές ότι είχε πέσει θύμα bullying! ( σχολικός εκφοβισμός)

Με λίγα λόγια αθώοι οι κατηγορούμενοι και φονιάς το θύμα;;

Σοβαρά κύριε διευθυντά και η καθηγήτρια που το γνωστοποίησε τι απέγινε; Την έφαγε η μαρμάγκα;; Οι συμμαθητές του Βαγγέλη δεν είδαν τίποτα; Γιατί δεν μίλησαν; Τι φοβήθηκαν; Ποιον φοβούνται; Μήπως κάποιον υψηλά ιστάμενο;;

Μήπως να παραιτηθεί ο εν λόγω κύριος;

Και ξαφνικά εμπλέκονται στην υπόθεση βουλευτές, δημοσιογράφοι, ο πάπας της Ρώμης, ο προύχοντας του χωριού ακόμα και οι κρητικές οι πέτρες.

Έπρεπε να περάσει κοντά ένας μήνας για να ενεργοποιηθεί το κράτος και με εισαγγελική εντολή να αρχίσουν έρευνες .

Αργήσατε παιδιά το πουλάκι πέταξε, ευχή όλων μας ο Βαγγέλης να βρήκε κάποιο ασφαλές καταφύγιο και με την πάροδο του χρόνου να επουλώσει τις βαθιές χαρακιές της ψυχής του και να επιστρέψει, αποφασισμένος να μιλήσει και να αντιμετωπίσει την κόλασή του, γιατί δυστυχώς η περιοχή είναι γεμάτη γκρεμούς και κακοτράχαλες χαράδρες.

Ποιος ευθύνεται τελικά ;

Από τηλεοράσεως εκτοξεύονται ανέξοδα, κατηγορίες εναντίον των παιδιών – θυτών της ενδοσχολικής βίας. Η αμορφωσιά και η αλητεία μπορεί να επικρατούν στα ΜΜΕ η αλήθεια όμως είναι διαφορετική:


«Αιτίες φαινομένου-Παράγοντες
– Οικογενειακοί παράμετροι: έλλειψη φροντίδας, ενθάρρυνσης, υποστήριξης παιδιών μέσα στην οικογένεια, έλλειψη ισορροπημένης σχέσης & συγκρούσεις μεταξύ των γονέων, παραμέληση ή κακοποίηση παιδιών από γονείς.
– Εφηβεία (αντιδράσεις ευσυγκινησία, εναντίωση προς κάθε μορφή εξουσίας, έλλειψη αυτοπεποίθησης ή αίσθημα παντοδυναμίας
– Έλλειψη ενημέρωσης-ευαισθητοποίησης & άγνοια των ενηλίκων(εκπαιδευτικών, γονέων), όσον αφορά την διαχείριση κρίσεων επιθετικότητας
– Έλλειψη συμμετοχής σε σχολικές δραστηριότητες & εξωσχολικές δραστηριότητες που βοηθούν στην εκτόνωση άγχους». (Πηγή)

Το βάρος της ευθύνης πέφτει τελευταίο στους ώμους των παιδιών – θυτών της ενδοσχολικής βίας. Ή αντιμετωπίζουμε σοβαρά το φαινόμενο, ως κράτος, ως κοινωνία και ως γονείς, ή το παρακολουθούμε να γιγαντώνεται.

Μέλια.

Πηγή

Σχετικά άρθρα...

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *