ΒΡΑΒΕΙΟΝ ΑΡΕΤΗΣ
Β ρ α β ε ῖ ο ν ἀ ρ ε τ ῆ ς κ α ὶ α ὐ τ ο θ υ σ ί α ς ἀπονέμει ἡ Ἀκαδημία μετὰ θάνατον εἰς μίαν...
Tagged: Νεοελληνικά Ἀναγνώσματα
Ο Γ Λ Α Ρ Ο Σ
Ἕνα πουλάκι ἐπέταξε μιὰ 'μέρα 'στοὺς μαύρους βράχους, ποῦ τὸ κῦμα σπᾷ κ' εἶδε ψηλὰ τὸ γλάρο 'στὸν ἀέρα τὰ κάτασπρα φτερά του νὰ κτυπᾷ... Καί κάτω του τὸ πέλαγος γυρνοῦσε 'στὸ φύσημα τοῦ...
Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΞΑΝΑΓΙΝΕΤΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
Ἐσιγόβρεχε τότε. Μιὰ ψιλὴ σὰν ἄχνη βροχὴ μερονύκτια ὁλόκληρα, ποτίζοντας βαθιὰ τὰ ὠργωμένα χώματα τῆς κοιλάδας τοῦ Ἀξιοῦ, τὰ εἶχε τόσο μαλακώσει, ποὺ κολλοῦσαν ὄγκοι ὁλόκληροι στὰ πόδια τῶν στρατιωτῶν μας καὶ μὲ δυσκολία...
ΥΜΝΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΗΜΑΙΑΝ
Αὐτὸ εἶναι τὸ ἱερὸ πανί, τὸ γαλανὸ καὶ τ' ἄσπρο, κομμάτι ἀπ' ἀνοιξιάτικο καὶ ξάστερο οὐρανό, ποὺ εἶναι λευκὸ σὰν τὸν ἀφρὸ τοῦ κύματος, ποὺ ἀνθίζει σὲ περιγιάλι ὁλόγλυκο, σὲ πέλαο μακρινό. Αὐτὸ εἶναι...
Ὁ ὄρθρος τῶν ψυχῶν
Τ' ἀστέρια τρεμοσβύνουνε κι ἡ νύχτα εἶναι λίγη. Μὲ φῶς χλωμὸ καὶ ἄρρωστο οἱ κάμποι ἀντιφεγγίζουν Κι ὁλόγυρά του, ὅπου στραφῆ τό μάτι σου, ξανοίγει Ἐδῶ κορμιά, ἐκεῖ κορμιὰ στρωμένα νὰ μαυρίζουν. Φίλους κι...
Μακεδονικὴ ἐκκλησιά.
Στὴν ἐκκλησιὰ ποὺ ἐρήμαξε τοῦ Βούλγαρου τὸ χέρι ἀπόψε τὰ μεσάνυχτα θἀρθῆ κρυφὰ —ποιὸς ξέρει, χλωμὸς Ἐκδικητής. Καὶ στὰ παληὰ εἰκονίσματα καὶ τὰ μισοκαϊμένα θ' ἀνάψῃ τὰ καντήλιά της καὶ πάλι τ' ἁγιασμένα σιγὰ...
ΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ
Καὶ τὰ μάτια στὸ θάμπωμα ἀνοιχτά, καὶ τὰ μάτια σὰ σὲ ὅραμα χαμένα καὶ τὰ μάτια στὸ θάμπωμα πνιχτὰ τὰ καράβια κοιτάζουνε μακριά, τὰ καράβια σὰν ὅραμα χαμένα. Μιὰν αὐγή εἶχαν ἀφήσει τὴ στεριά,...
ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Δόξα στὸ πνεῦμα τῶν ἀρχαίων, παγκόσμιον φωτὸς πηγήν· Δόξα στὸ ὅπλα ἡρώων νέων, ποὺ λύτρωσαν αὐτὴν τὴν γῆν. Μ' ἐκείνων τὴ χρυσῆ σοφία, μὲ τούτων τὴν ἁγία ὁρμή, Νέαν ἂς πλάσωμε ἱστορία γεμάτη δόξα...
