Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΜΗΤΕΡΑ
Κρέμεται κοντὰ στὴν κούνια τὸ σπαθί, μωρό μου ποὺ κοιμᾶσαι, ὅμως τὸ χέρι ποὺ τὸ ἔσφιξε γιὰ τὴ νίκη δὲν εἶναι πιὰ μαζί μας. Μακρὺς εἶναι ὁ λάκκος ποὺ σκεπάζει τὸν ἀγαπημένο μου γίγαντα....
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Κρέμεται κοντὰ στὴν κούνια τὸ σπαθί, μωρό μου ποὺ κοιμᾶσαι, ὅμως τὸ χέρι ποὺ τὸ ἔσφιξε γιὰ τὴ νίκη δὲν εἶναι πιὰ μαζί μας. Μακρὺς εἶναι ὁ λάκκος ποὺ σκεπάζει τὸν ἀγαπημένο μου γίγαντα....
Ἀπρίλης 1941 Ἕνα πουλὶ ποὺ ξέφυγεν ἀπὸ τὸ Νευροκόπι στὴ Δράμα πῆγε κούρνιασε, στὴν ἄκρη στὸ ποτάμι. Δὲν τραγουδεῖ δὲν κελαηδεῖ, κι εἶν' ἄνοιξη τριγύρα, μόν' πίνει κρούσταλλο νερό, νὰ φύγ' ἡ φαρμακάδα μ'...
Δημουλᾶ Κική Χαμένα πᾶνε ἐντελῶς τὰ λόγια τῶν δακρύων. Ὅταν μιλάει ἡ ἀταξία ἡ τάξη νὰ σωπαίνει ―ἔχει μεγάλη πεῖρα ὁ χαμός. Τώρα πρέπει νὰ σταθοῦμε στὸ πλευρὸ τοῦ ἀνώφελου. Σιγὰ σιγὰ νὰ ξαναβρεῖ...
Λοιπόν, μποροῦμε νὰ βγοῦμε στὴ χαρὰ τοῦ ἥλιου, μὲ κίνδυνο καὶ χωρὶς κίνδυνο. Βυθίζομαι ξανὰ στὴ σκιά, ὅταν ξυπνάει τὸ ἄλλο μου πρόσωπο. Φτάσαμε ὥς ἐδῶ μὲ τὴ γλῶσσα ξερὴ ἀπ' τὴ δίψα, χαμένοι...
ΧΑΝΣ ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΑΝΤΕΡΣΕΝ (1805 - 1875) ΔΙΗΓΗΜΑ Στ' Ἀνατολίτικα τραγούδια ἀντηχεῖ ἡ ἀγάπη τοῦ ἀηδονιοῦ γιὰ τὸ τριαντάφυλλο· μέσα στὴ σιωπὴ τῆς ἔναστρης νύχτας, ὁ φτερωτὸς τραγουδιστὴς λέει μιὰ σερενάτα στὸ μυρωμένο του λουλούδι....
«Ἡ σταγόνα τὸ αἷμα κάθε Ἀπρίλιο δωρεὰν καὶ γιὰ ὅλους.» Ὀδυσσέας Ἐλύτης Ἑλλήνων Φῶς Πηγή: ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ, ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ, ΙΚΑΡΟΣ Φωτογραφία: https://www.instagram.com
Ἂν εὐτυχὴς ἢ δυστυχὴς εἶμαι δὲν ἐξετάζω, πλὴν ἕνα πρᾶγμα μὲ χαρὰν στὸ νοῦ μου πάντα βάζω: ποὺ στὴν μεγάλη πρόσθεση (τὴν πρόσθεσή των, ποὺ μισῶ), ποὺ ἒχει τόσους ἀριθμούς, δὲν εἶμ' ἐγὼ ἐκεῖ...