ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ
— Πατρίδα μου, τί θὲς νὰ σοῦ χαρίσω Γιὰ τὸν καλὸ τὸ χρόνο ποῦ θὰ 'ρθῇ; — Παιδί μου, τὸ κορμὶ τὸ λιονταρίσσο Καὶ τὸ παλληκαρίσσο τὸ σπαθί, Καὶ τὴ νεραϊδογέννητη τὴ χώρα Μαζῆ...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
— Πατρίδα μου, τί θὲς νὰ σοῦ χαρίσω Γιὰ τὸν καλὸ τὸ χρόνο ποῦ θὰ 'ρθῇ; — Παιδί μου, τὸ κορμὶ τὸ λιονταρίσσο Καὶ τὸ παλληκαρίσσο τὸ σπαθί, Καὶ τὴ νεραϊδογέννητη τὴ χώρα Μαζῆ...
Ῥοιαὶ καὶ ὄχναι. Ῥόδια καὶ ἀπίδια, τὰ δένδρα στὰ ὁποία μάταια ἅπλωνε τὸ χέρι του ὁ Τάνταλος. λ 588-590 δένδρεα δ᾿ ὑψιπέτηλα κατὰ κρῆθεν χέε καρπόν, ὄγχναι καὶ ῥοιαὶ καὶ μηλέαι ἀγλαόκαρποι συκέαι τε...
Πιστεύεις δὲν πιστεύεις νὰ κοιτᾶς ψηλά ἡ πινακίδα πάνω ἀπὸ τὸν ἑτοιμόρροπο κόσμο μας ταλαντεύεται ἐπικίνδυνα. Γιώργος Ποταμίτης Πηγή: Προσωπικός λογαριασμός Γ. Ποταμίτη
Γιὰ νὰ ξημερώσει σ' ἕνα δάσος πρέπει πρῶτα νὰ βγεῖ στὸν ἄμβωνα τοῦ κόσμου ἕνα πουλὶ καὶ νὰ ζητήσει τὸν ἄρτον τὸν ἐπιούσιον, δῆθεν πὼς κελαϊδάει. Νὰ τρέξει ἕνα ἀμὴν ἀπὸ δέντρο σὲ δέντρο,...
Θεέ μου, σχεδόν δέν πίστεψα ποτέ σέ σένα, ἀλλά πάντα σ΄ ἀγάπησα. Γεννήθηκα στό χωριό Κονφλέντι, τῆς ἐπαρχίας Κατανζάρο στήν Καλαβρία τῆς Ἰταλίας, στίς 13 Νοεμβρίου τοῦ 1885. Λίγες μέρες πρίν κλείσω τά 83...
Ἔλα ἀητέ μου εἰς τὴν φωλιὰ τῶν ἀποκρήμνων βράχων, τῆς ἄγριας ὀμορφιᾶς τῶν δειλινῶν, ὅπου τὴν εἶχαν ἀγκαλιὰ τὰ λεύτερα πουλιά. Μικρὸν ἀετόπουλον κρύβει εἰς τὴν ζεστασιά της, μὲ πάθος ἀνημέρωτον καὶ τρομερὴν λαχτάρα·...
Ὧ τῆς Ἀθήνας γέννημα, τοῦ Κόδρου ὀρφανοκόρη, βγαλμένη ἀπὸ τὸν τάφο του μ' ἐλιᾶς κλαδὶ καὶ δόρυ, ὡραία καὶ χεροδύναμη, τῆς χώρας κυβερνήτρα, τῶν ἀδυνάτων δύναμη καὶ τῶν ἐχθρῶν νικήτρα Φευγάτη δυὸ χιλιόχρονα σὲ...
Ὁ Κῆμος Μενεδώρου Ἰταλιώτης νέος, τόν βίον του περνᾶ μέσα στές διασκεδάσεις· ὡς συνειθίζουν τοῦτοι οἱ ἀπ΄ τήν Μεγάλη Ἑλλάδα μές στά πολλά τά πλούτη ἀναθρεμένοι νέοι. ~ Μά σήμερα εἶναι λίαν, παρά τό...