ΝΑ ΦΑΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΕΝΟΣ ΚΑΡΠΟΥΖΙΟΥ
Νὰ φᾶς τὴν καρδιὰ ἑνὸς καρπουζιοῦ Καὶ σὰν τὸ καρπούζι νὰ πέσεις νὰ κοιμηθῆς Νὰ τρέξεις μὲ τὰ παιδιὰ πλάϊ στὸ ρυάκι τῆς γειτονιᾶς Ἐκεῖ ποὺ τὴ νύχτα φυτρώνει ἡ πανσέληνος Μουδιάζει μιὰ ψυχὴ...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Νὰ φᾶς τὴν καρδιὰ ἑνὸς καρπουζιοῦ Καὶ σὰν τὸ καρπούζι νὰ πέσεις νὰ κοιμηθῆς Νὰ τρέξεις μὲ τὰ παιδιὰ πλάϊ στὸ ρυάκι τῆς γειτονιᾶς Ἐκεῖ ποὺ τὴ νύχτα φυτρώνει ἡ πανσέληνος Μουδιάζει μιὰ ψυχὴ...
Κάθε δρόμος εἶναι μόνο ἕνα μονοπάτι καί δέν ὑπάρχει καμμία προσβολή γιά τόν ἐαυτό σου ἤ τούς ἄλλους, νά τό ἐγκαταλείψεις ἄν αὐτό ἐπιβάλει ἡ καρδιά σου νά τό κάνεις. Ἐξέτασε κάθε δρόμο μέ...
"Οἱ Τωρινοὶ ἔχουν φάγει: ΤΡΕΛΛΟΧΟΡΤΟΝ καὶ ἔχουν πίει: ΤΡΕΛΛΟΝΕΡΟΝ. Φεύγουν ἀπό τὴν ΗΜΕΡΑΝ καὶ πηγαίνουν εἰς τὴν ΝΥΚΤΑ. Ζητοῦν ἀπὸ τὴν Νύκτα τὰ ἔργα τῆς Ἡμέρας. Ζητοῦν ἀπὸ τὴν ΝΥΚΤΑ τὰς ΤΕΧΝΑΣ... ΓΡΑΜΜΩΝ καὶ...
Τὸν ὄρθρο τοῦ Δεκαπενταύγουστου τοῦ 1940, στὴ Φτέρη τοῦ Αἰγίου, χίλια διακόσα μέτρα ἀπάνω ἀπὸ τὴ θάλασσα, στὴν πρώτη μακρυνὴ καμπάνα τοῦ χωριοῦ, ἐξύπνησα ἔχοντας στὸ νοῦ μου καὶ στὰ χείλη μου τὴν προσευχὴ...
Ἀνάμεσα εἰς συντρίμματα καὶ ἐρείπια, λείψανα παλαιᾶς κατοικίας ἀνθρώπων ἐν μέσῳ ἀγριοσυκῶν, μορεῶν μὲ ἐρυθροὺς καρπούς, εἰς ἔρημον τόπον, ἀπόκρημνον ἀκτὴν πρὸς μίαν παραλίαν βορειοδυτικὴν τῆς νήσου, ὅπου τὴν νύκτα ἑπόμενον ἦτο νὰ βγαίνουν...
Σπύρος Κυριαζόπουλος* Ὅπως καί ἄν ὀνομάζεται σήμερα ὁ λόγος περί Θεοῦ, εἴτε Ἐπιστήμη, εἴτε Φιλοσοφία, εἴτε Θεολογία, εἴτε Μεταφυσική, ἀναγνωρίζει πλέον ὅτι γιά τό Ὑπερβατικό μπορεῖ νά μιλήσει μονάχα ὁ Ὑπερβατικός. Ὁ Λόγος-λογική δεν...
Μακάριοι ποὺ πεινᾶν καὶ ποὺ διψᾶνε Δικαιοσύνη. Μιὰ τύφλα ἐδῶ νικᾶ. Ὅσα μπροστὰ τραβᾶν παραπατᾶνε. Τὰ μάτια σου, Ὀμορφιά, τὰ οὐρανικὰ πότε κοντόφωτα εἶναι, πότε κλειοῦνται· ἐδῶ τ' ἀντρίκια καὶ τὰ γκαρδιακὰ ξεχάνουν καὶ...