ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ
Η ΜΟΥΣΑ ΑΝΑΞΙΟΣ μέσα στοὺς πιστούς μου κι ὅσων παλμὸ καὶ ἀνασαμὸ τοὺς δίνει ὁ νοῦς μου, ἀνάξιος ὅποιος δὲ μπορεῖ μέσ’ στὸ σεισμὸ τὸ χαλασμὸ κάστρο τὴ γνώμη του νὰ στήσῃ, καὶ καρτερεῖ,...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Η ΜΟΥΣΑ ΑΝΑΞΙΟΣ μέσα στοὺς πιστούς μου κι ὅσων παλμὸ καὶ ἀνασαμὸ τοὺς δίνει ὁ νοῦς μου, ἀνάξιος ὅποιος δὲ μπορεῖ μέσ’ στὸ σεισμὸ τὸ χαλασμὸ κάστρο τὴ γνώμη του νὰ στήσῃ, καὶ καρτερεῖ,...
Ἄν τά δάχτυλά μας δέν ἦταν μουδιασμένα ἀπό τόσων αίώνων δουλεία (καί δέν ἐννοῶ μόνον τή σουλτανική, πού γι΄ αὐτήν ἐπιτέλους ὑπήρχαν ἀνέκαθεν Κολοκοτρωναῖοι ἱκανοί νά τήν ἀποβάλουν μέ σκέτο σαπουνόνερο), θά δια -...
Βασιλεύουν μετὰ ταῦτα ἀναιδεῖς καὶ ἄγνωστοί τε, ἄνδρες τοίνυν καὶ γυναῖκες μιαροὶ καὶ βέβηλοι τε... Κι ἀπέκει ἔρχεται τἀρκοῦδιν νἀνασπάσῃ τὰ παλούκια, καὶ τὸν φράκτην νὰ τὸν κάψῃ, καὶ τὸν τράφον νἀφανίσῃ... Καὶ πάλι...
John Keats Ὧ! Σύ! Ἁγνή! Ἀσάλευτη Νύμφη τῆς Ἐρημίας! Ὡ! Τέκνο σύ τῶν Ἥσυχων καί τῶν Ἀργῶν Καιρῶν! Ἱστορικέ τῆς Ὑπαίθρου, πού ἀνθένια μιά Ἱστορία γράφεις κι ἀπό τήν Ποίηση ἀκόμη πιο γλυκιά, πές...
~ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ τό φῶς καί ἡ πρώτη χαραγμένη στήν πέτρα εὑχή τοῦ ἀνθρώπου... ...πού κελάηδησε καί βγῆκε ἡ μέρα. ~ Ὀδ. Ἐλύτης ~Ὤ! τά στερεώματα καί οἱ γαλαξίες πού δέν ἔψαξε,...
Στὸ Θανάση Καραβία Ἀνέμισες γιὰ μία στιγμὴ τὸ μπολερὸ καὶ τὸ βαθὺ πορτοκαλί σου μεσοφόρι. Αὔγουστος ἤτανε δὲν ἤτανε θαρρῶ, τότε ποὺ φεύγανε μπουλούκια οἱ Σταυροφόροι. Παντιέρες πάγαιναν τοῦ ἀνέμου συνοδιὰ καὶ ξεκινοῦσαν οἱ...
Εἶναι ἐκεῖ δὲν μπορῶ ν᾿ ἀλλάξω μὲ δυὸ μεγάλα μάτια πίσω ἀπ᾿ τὸ κύμα ἀπὸ τὸ μέρος ποὺ φυσᾶ ὁ ἀγέρας ἀκολουθώντας τὶς φτεροῦγες τῶν πουλιῶν εἶναι ἐκεῖ μὲ δυὸ μεγάλα μάτια μήπως ἄλλαξε...
Τό κλειδί στά Ἀποκηρυγμένα τοῦ Καβάφη δέν εἶναι ἡ ἡλικία του, μά ἡ ἔκβαση μιᾶς πάλης ἀνάμεσα στήν πρωτογενή ποιητική λειτουργία τοῦ προσώπου, πού ζητάει νά ἐκφραστεῖ, νά ἐκθέσει τό δίκιο της, καί τή...