Ποίηση

Ελληνική φύση - Κατω Τρίκαλα Κορινθίας - 1863 0

Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΟΥ "ΑΡΑ"

Μπαίνοντας ὁ εἰκοστός αἰῶνας στό τελευταῖο του τέταρτο, αίσθάνομαι ἄστεγος καί περιττός. Ὅλα εἶναι κατειλημμένα - ὥς καί τ΄ ἄστρα. Οἱ ἄνθρωποι ἔχουν ἀπαλλαγεῖ ἀπό κάθε παιδεία, ὅπως στήν ἐποχή τοῦ Τσέγκις Χάν, καί...

0

Στον Πρόδρομο στον Ασέληνον (ποίημα Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη)

7 Ιανουαρίου:εορτάζεται η Σύναξη του Προδρόμου.για σήμερα επιλέξαμε ένα ποίημα του αγαπημένου μας κυρ- Αλέξανδρου. Χωρίς να είναι ιδιαίτερα γνωστό,παραμένει επίκαιρο, καθώς έχει πολλά να μηνύσει στον σημερινό άνθρωπο, που ζει στην ερημιά των...

0

ΚΑΛΗ συνέχεια στη ΧΡΟΝΙΑ!

Κι επειδή έπρεπε οπωσδήποτε κάτι ν’ αλλάξουμε στον κόσμο όλοι μαζί του αλλάξαμε χρονιά. (αλλά ας μη σταματήσουμε εκεί τώρα που είμαστε σε φόρμα...) ΚΑΛΗ συνέχεια στη ΧΡΟΝΙΑ! Γιώργος Ποταμίτης Πηγή: Προσωπικός λογαριασμός Γ....

0

Όταν ο Βάρναλης παρωδούσε τον Kipling

Γράφει ο ΟΙΚΟΔΟΜΟΣ Ο Κώστας Βάρναλης συνήθιζε να «απαντά» σε ποιήματα άλλων ποιητών, με αποτέλεσμα, κάθε φορά που συνέβαινε αυτό (όπως στο «Πόλις» του Κ. Π. Καβάφη), ο τυχερός αναγνώστης να απολαμβάνει έναν ιδιότυπο...

0

Θυμάμαι (μικρό ανακρεόντειο)

Θυμάμαι τότε, μια μέρα πριν θανατωθεί ο Δεκέμβρης από τις ίδιες του τις μέρες, μαζευτήκαμε πλήθος συμπότες, εγώ ακάλεστος, να πιούμε το κρασί της επόμενης χρονιάς και να σπάσουμε τις άφτιαχτες ακόμη των αγγείων...

0

Σὲ χώρα μακρινὴ...τώρα πορεύομαι (Ὀδυσσέας Ἐλύτης)

IZ' ΣΕ ΧΩΡΑ μακρινὴ καὶ ἀναμάρτητη τώρα πορεύομαι. Τώρα μ' ἀκολουθοῦν ἀνάλαφρα πλάσματα μὲ τοὺς ἰριδισμοὺς τοῦ πόλου στὰ μαλλιὰ καὶ τὸ πράο στὸ δέρμα χρυσάφισμα. Μὲς στὰ χόρτα προβαίνω, μὲ τὸ γόνατο πλώρη...

0

Χριστουγεννιάτικα ἀνθολογήματα

Εὐδοξία Αὐγουστίνου. Φιλόλογος - Θεολόγος «Πολλά δέ θέλει ὁ ἄνθρωπος νά ᾽ν᾽ ἥμερος νά ᾽ναι ἄκακος· λίγο φαΐ, λίγο κρασί, Χριστούγεννα κι Ἀνάσταση», εἶναι στίχοι τοῦ νομπελίστα μας ποιητῆ Ὀδυσσέα Ἐλύτη. Τά Χριστούγεννα, πράγματι,...

0

Οἱ δυὸ φτωχοί (Γεώργιος Δροσίνης)

'Σὲ μιὰ γωνιὰ περαστικὴ Γέρος φτωχὸς εἶχε καθίσει. Κόσμος, πολὺς περνᾷ ἀπὸ 'κεῖ, Καὶ ἴσως θὰ τὸν ἐλεήσῃ Καμμιὰ ψυχή, ποῦ ἔχει μάθει Νὰ συμπονῇ τὰ ξένα πάθη. 'Σὲ 'λίγο ὅλος προσοχὴ Ἔφερ' ἐκεῖ...