Ἰχνηλατῶντας Ποιητικὰ Μονοπάτια

2

ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ

Κοντὰ στὴν ἄγρια θάλασσα τὴν πικροκυματοῦσα μιλούσατε. Κ' εἴσουν ἐσὺ μὲ τὴν ἰδέα τὴ Μοῦσα. ― Σὰν τί ἁρμονίες μοῦ ἔφερες μὲ τὶς χρυσὲς κιθάρες; ― Σοῦ φέρνω ὀργή, περίγελα, καὶ μίση καὶ κατάρες....

0

Πρόσθεσις (Κωνσταντῖνος Π. Καβάφης)

Ἂν εὐτυχὴς ἢ δυστυχὴς εἶμαι δὲν ἐξετάζω, πλὴν ἕνα πρᾶγμα μὲ χαρὰν στὸ νοῦ μου πάντα βάζω: ποὺ στὴν μεγάλη πρόσθεση (τὴν πρόσθεσή των, ποὺ μισῶ), ποὺ ἒχει τόσους ἀριθμούς, δὲν εἶμ' ἐγὼ ἐκεῖ...

0

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Τὸ ποίημα αὐτὸ τοῦ F. Mistral δημοσιεύτηκε τὸ 1848 στὸ ἐπαναστατικὸ φύλλο «Le Coq». Ὅταν στὰ Ἱεροσόλυμα λαὸς ἄγριος μανιωμένος «θάνατος ― ἔκραζε ― στὸ λαοπλάνο!» κ' ἔβριζε τὴ θυσία Σου τὴν πανύψηλη, Χριστέ...

Στρατηγός Μακρυγιάννης 0

ᾨδὴ στὸ Μακρυγιάννη (Ἄγγελος Σικελιανός)

Χαρὰ σὲ κειὸν ποὺ πρωτοσήκωσε Ἀπ᾿ τὶς σκόνες σκεπασμένο, τὸ δίστομο σπαθὶ τοῦ λόγου σου στὸν ἥλιο Μακρυγιάννη. Κι᾿ ἀπάνω καὶ στὶς δυὸ πλευρὲς γραφή Ἀπ᾿ τὴ μιά, τὰ λόγια αὐτά Σου χαραγμένα, στρατηγέ...

0

Τὸ πάζλ

Ἡ ὡραία Ἑλλάδα μας, εἶναι ἕνα ἀτελείωτον πάζλ! Ἐὰν κάποιος θελήσῃ νὰ τὴν συναρμολογήσῃ, θὰ κατανοήσῃ πὼς ἐτοῦτον ἀδύνατον ἐστίν! Καὶ αὐτὸ συμβαίνει διότι τὰ κομμάτια της δὲν εἶναι συγκεντρωμένα σὲ ἕνα πακέτον, ἀλλὰ...

0

Ὁ μαῦρος ἁγιασμός.

Ὁ μαῦρος ἁγιασμὸς Καλημέρα ἐξουσία!Αἰσθάνομαι πιότερον χαρούμενος σήμερα. Ὅπως καὶ κάθε ἄλλην ἡμέρα, πλημμυρίζει ἡ καρδιά μου μὲ ἄπλετον φῶς καὶ χαρά, διότι ἐνῶ ἐσὺ παλεύεις νὰ τσακίσῃς κάθε τί ποὺ τὸ σύμπαν προφέρει...

0

ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ

Ὁ τάφος τοῦ Παύλου Μελᾶ ὅπως δημιουργήθηκε πρῶτα στὴν Καστοριά. Φωτογραφία τοῦ 1904 τοῦ Λεωνίδα Παπάζογλου (1872 - 1918) Τὸ μάτι νἆναι ἀδάκρυτο, νὰ μὴ θρηνάῃ τὸ στόμα.Γι' αὐτοὺς ποῦ τρέξαν ὡς ἀετοί,Καὶ ἀφήκανε...

0

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Μακεδονία! ἑλληνικὴ πνοὴ τὴν ἀνασταίνει, Κι' ὅσο κι' ἂν λυώνῃ τὸ κορμί, μὰ ἡ ψυχὴ ἀπομένει. Ἀθάνατος ἀνάμεσα στοὺς κύκλους τῶν αἰώνων, Ἀλέξανδρε, ὦ βασιλιᾶ, τρανὲ τῶν Μακεδόνων, Ἐσὺ ἡ ψυχή της, εἶσ' ἐσύ!...