Tagged: Μεγάλη Εβδομάδα

ΥΜΝΟΓΡΑΦΟΣ ΚΑΣΣΙΑΝΗ 0

Η ΚΑΣΣΙΑΝΗ

Μεγάλη Τρίτη! Σύμβολο μιᾶς γυναικείας τόλμης. Σύμβολο μιᾶς ποιήτριας ποὺ ἀγκαλιασε τὸν Ἰησοῦ μὲ τὰ πολύχρωμα αἰσθήματά της καὶ μὲ τοὺς στίχους της καὶ τὰ μυρωδικά της. Τὸ τραγουδοῦν στὶς ἐκκλησιὲς κι εἶναι μεγάλοι...

Pillars of Creation 0

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΩΔΗ ΣΤΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

  «Ὅς ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν, ὃς δ' ἂν ἀπολέσει τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ, εὑρήσκει αὐτήν.» IS § 25-26 Ματθαῖος   «...καὶ συγγενεῖς τινες τοῦ Θεοῦ ἐσμὲν κἀκεῖθεν ἐληλύθαμεν.»...

ΤΟ ΣΤΑΥΡΙΚΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ - Προλεγόμενα στη Μ. Εβδομάδα 0

ΤΟ ΣΤΑΥΡΙΚΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ

Προλεγόμενα στὴ Μ. Ἐβδομάδα ΑΘ. ΚΟΤΤΑΔΑΚΗ Ἡ Ὀρθοδοξία ζεῖ τὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα ὡς τὴν κορυφαία ἑβδομάδα τοῦ χρόνου. Κατ' αὐτὴν ἱερουργεῖ «τὰ μεγάλα κατορθώματα τοῦ Χριστοῦ», ποὺ λέει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Εἶναι...

0

ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ

«Ούτε θα ξαναβρούμε εκείνη την εποχή που ζήσαμε ό,τι καλύτερο είχαμε: τον έρωτα για ένα χρωματιστό βότσαλο, τη μυστική ταφή ενός πουλιού ή ένα γράμμα που πήγαμε στο ταχυδρομείο χωρίς διεύθυνση, γιατί ο παιδικός...

0

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ

«Λοιπόν ποια πράξη μας θα βαρύνει την ημέρα της Κρίσεως; Ποιος θα σηκωθεί να μας υπερασπίσει ή έστω να κάνει μια μικρή αναφορά στο όνομά μας; Έρημα βράδια και νυχτερινοί δρόμοι που συναντήσαμε τις...

0

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ

«Λοιπόν, τι κάνουμε εδώ και πότε θ’ αλλάξει ο κόσμος, γιατί όπως όλοι μας έζησα κι εγώ αφηρημένα -βέβαια αγάπησα τα ιδανικά της ανθρωπότητας αλλά τα πουλιά πετούσαν πιο πέρα (κι αλήθεια κάποτε παιδιά...

0

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ TOY ΤΑΣΟΥ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ

«Κύριε, σε αναζήτησα παντού: στις δόξες της γης και τ’ ουρανού, στο μεγαλείο των μητροπόλεων, στων εποχών τα σταυροδρόμια- κι εσύ περνούσες ταπεινά κι αθόρυβα στον πιο ακαθόριστο, τη νύχτα, ρεμβασμό μου» (Τάσος Λειβαδίτης)...

0

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΑΣΟΥ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ

«Στο δρόμο, κάτω απ’ τη βροχή, εκείνος ο άγνωστος στεκόταν χρόνια τώρα ακουμπισμένος στο φανοστάτη. Ποιος άγνωστος! Κι οι φλόγες των κεριών τα βράδια που τις σαλεύει μια πνοή από κάποια πανάρχαιη συγγνώμη-ποιον συγχωρεί;»...