Ποίηση

0

ΜΥΡΙΣΑΙ ΤΟ ΑΡΙΣΤΟΝ (Ὀδυσσέας Ἐλύτης) - Καλό μῆνα!

VIII Γυμνός, Ἰούλιο μήνα, τὸ καταμεσήμερο. Σ' ἕνα στενὸ κρεβάτι, ἀνάμεσα σὲ δυὸ σεντόνια χοντρά, ντρίλινα, μὲ τὸ μάγουλο πάνω στὸ μπράτσο μου, ποὺ τὸ γλείφω καὶ γεύομαι τὴν ἁρμύρα μου. Κοιτάζω τὸν ἀσβέστη...

0

ΛΑΒΑΡΟΝ

Λαμπρὸν ἀναπετάσωμεν τὸ Λάβαρον ἐκ νέου, κ' ἐνθουσιώδεις ᾄσωμεν τὸν ὕμνον τοῦ Τυρταίου. Ἐμπρὸς, υἱοὶ Ἑλλήνων! Τῶν δύω Κωνσταντίνων τὸν θρόνον ἀναπλάσωμεν ὡς ἄλλοτ' εὐκλεᾶ. Πᾶς λόφος ἡμῶν φρούριον, πυρκαϊᾶς ἑστία. Ἁπλόνουσι πρὸς οὔριον...

0

Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ Τ' ΑΪ ΓΙΑΝΝΙΟΥ

'Σ τὴ χώρα δὲν τὴν ξέχασαν, καὶ τὴ θυμοῦντ' ακόμα Μὲ τὰ μεγάλα μάτια της καὶ τὸ μικρό της στόμα Τὴν ἄμοιρη Ἀνθούλα. Ὅταν χαρούμεν' ἡ γιορτὴ τ' ἅϊ Γιαννιοῦ προβάλῃ, Τὴ μελετάει καμμιὰ...

0

ΑΛΛΟΤΕ Η ΘΑΛΑΣΣΑ

Ἄλλοτε ἡ θάλασσα μᾶς εἶχε σηκώσει στὰ φτερά της Μαζί της κατεβαίναμε στὸν ὕπνο Μαζί της ψαρεύαμε τὰ πουλιὰ στὸν ἀγέρα Τὶς ἡμέρες κολυμπούσαμε μέσα στὶς φωνὲς καὶ τὰ χρώματα Τὰ βράδυα ξαπλώναμε κάτω...

0

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΣΠΑΡΤΗΣ

Ἀπό χαλκόν ἤ βράχο Πεντελίσιο, Τό ἀθάνατο εἴδωλό σου δέ θά στήσω· Μ' ἀπό κυπαρισσόξυλο κολώνα Γιά νά εὐωδάει τό ἔργο μου στόν αἰώνα! Καί στό λόφον, ὁπ' ὤχει ὀμια κορώνα Τό κάστρο τό...

0

KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ

Κύριε σού έφερα το πρόσφορο ζεστή ακόμα η σάρξ με σφραγίδα εδώ το χαρτονόμισμα να δώσεις κάτι στο κερί που σου διαβάζει οδυρμούς εν περιλήψει κι εδώ είναι το χαρτί με των ψυχών τα...